245
حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام

بود - و چه بد سرانجامى است - مگر آن كه كناره‏گيرى براى نبردى [مجدّد] يا پيوستن به جمعى [ديگر از همرزمانش‏] باشد) .
از گناهان كبيره، خوردن رباست؛ چون خداوند مى‏فرمايد : (كسانى كه ربا مى‏خورند، [روز قيامت از گور] به پا نمى‏خيزند، مگر مانند برخاستنِ آن كس كه شيطان بر اثر تماس، آشفته‏سرش كرده باشد) .
از گناهان كبيره، سِحر و جادوست ؛ زيرا خداوند فرموده : (همانا دانسته بودند كه هر كس كه آن [سحر و جادو ]را بخرد [و فرا گيرد] ، در آخرت، بهره‏اى ندارد) .
از گناهان بزرگ، زِنا كردن است ؛ زيرا خداوندعزّ وجلّ فرموده : (و هر كس مرتكب آن گردد، سزايش را دريافت خواهد كرد ، و براى او در روز قيامت ، عذاب دو چندان خواهد بود و در آن به خوارى ، جاودان خواهد ماند) .
از گناهان كبيره ، دروغى است كه صاحبش را در زشتى و بدكارى فرو برد ؛ زيرا خداوند فرموده : (كسانى كه با پيمان خدا و سوگندهاى خود، بهاى اندكى مى‏خرند [يعنى با سوگند دروغ، منافع خود را در نظر مى‏گيرند]، آنان در آخرت، بهره‏اى نخواهند داشت) .
از گناهان كبيره ، خيانت است ؛ زيرا خداوندعزّ وجلّ مى‏فرمايد : (هر كس خيانت بورزد، با همان خيانت كه انجام داده، در قيامت، حاضر خواهد گرديد) .
از گناهان كبيره، ندادن زكات واجب است ؛ زيرا خداوند مى‏فرمايد : (با آنها (پول‏هاى اندوخته از حقوق واجب)، پيشانى و پهلو و پشت آنان داغ خواهد شد) .
از گناهان كبيره، گواهى دادن به دروغ و مخفى داشتن شهادت است ؛ چون خداوند مى‏فرمايد : (هر كس شهادت را كتمان كند، دلش معصيتكار است) .
از گناهان كبيره ، نوشيدن شراب است ؛ زيرا خداوند از خوردن شراب نهى فرموده ، همچنان كه از پرستش بتان نهى نموده است .
از گناهان كبيره، ترك عمدى نماز است ، و يا ترك هر عملى كه خداوند، واجب نموده است ؛ زيرا پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود : هر كس نماز را به عمد ترك نمايد ، از ذمّه خدا و پيغمبر او بيرون خواهد رفت .


حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام
244

مى‏كنند) را قرائت نمود و پس از خواندن آيه، سكوت كرد .
صادق عليه السلام به او فرمود : چرا سكوت كردى ؟
گفت: مايلم گناهان كبيره را از [طريق‏] قرآن بشناسم .
ايشان فرمود : باشد، اى عمرو! بزرگ‏ترينِ گناهان كبيره ، شرك به خداست . خداوند مى‏فرمايد : (وهر كس براى خدا شريكى قائل شود، خداوند، بهشت را بر او حرام خواهد ساخت) .
از گناهان كبيره ، نوميدى از رحمت خداوند است ؛ زيرا خداوندعزّ وجلّ فرموده : (از رحمت خداوند، نوميد نمى‏گردد، مگر كافران) .
از گناهان كبيره، در امان بودن از مكر خداست [يعنى انسان به عذاب و غضب خداوند، اعتنا نكند و با كمال آسايش، خود را به معصيت و نافرمانى پروردگار مشغول سازد] ؛ زيرا خداوند مى‏فرمايد : (از مكر خدا ايمن نيست، مگر گروه زيانكاران) .
از جمله گناهان كبيره ، نافرمانى پدر و مادر است ؛ زيرا خداوند سبحان، كسانى را كه از فرمان پدر و مادر سرپيچى نمايند، بدبخت و ستمگر معرّفى فرموده است .
از گناهان كبيره ، كشتن كسى است كه خداوند، ريختن خون وى را حرام نموده است ، مگر كسى كه به دستور شرع كشته شود؛ زيرا خداوندعزّ وجلّ مى‏فرمايد : (جزاى او (كسى كه خون مؤمنى را بريزد)، دوزخ است و او همواره در آن خواهد بود ...) .
از گناهان كبيره، نسبت دادن زنا به زن مسلمان است ؛ چون خداوندعزّ وجلّ فرموده : (آنان در دنيا و آخرت، از رحمت و آمرزش خدا دور هستند و آنان عذاب سختى خواهند داشت) .
از گناهان كبيره ، خوردن مال يتيم است ؛ چون خداوند مى‏فرمايد : ([كسانى كه مال يتيم را به ستم مى‏خورند، ]جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مى‏برند و زود است كه به آتش دوزخ بپيوندند) .
از گناهان كبيره، فرار از جهاد است ؛ زيرا خداوند مى‏فرمايد : (و هر كس در آن روز (روز جهاد) به آنان (دشمن) پشت كند، قطعاً به خشم خداوند گرفتار مى‏شود و در دوزخ خواهد

  • نام منبع :
    حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 96816
صفحه از 339
پرینت  ارسال به