فصل دوم : حكمت‏هاى عبادى‏

۲ / ۱

نورانيّت وضو

۳۵.الأمالى للصدوق : حدّثنا عليّ بن أحمد ، قال : حدّثنا محمّد بن أبى عبد اللَّه الكوفي ، عن سهل بن زياد الآدمى ، عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى ، عن علىّ بن محمّد بن عليّ بن موسى بن جعفر بن محمّد بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبى طالب عليهم السلام ، قال :
لَمّا كَلَّمَ اللَّهُ‏عزّ وجلّ موسى‏ بنَ عِمرانَ عليه السلام... قالَ: إلهى! فَما جَزاءُ مَن أتَمَّ الوُضوءَ مِن خَشيَتِكَ؟ قالَ: أبعَثُهُ يَومَ القِيامَةِ ولَهُ نورٌ بَينَ عَينَيهِ يَتَلَألَأُ.^۱

ترجمه‏

۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام : امام هادى عليه السلام فرمود : «هنگامى كه خداوندعزّ وجلّ با موسى بن عمران عليه السلام سخن مى‏گفت، موسى گفت : خدايا! پاداش كسى كه از خوف تو، وضو را كامل كند، چيست؟ خداوند فرمود: او را در روز قيامت در حالى بر مى‏انگيزانم كه نورى در ميان دو چشمش مى‏درخشد» .

شرح‏

بر پايه اين حديث، يكى از آثار وضو، نورانيت چهره در قيامت است . در اين باره چند

اجتماعى فرو مى‏ريزد و تمدّن بشرى تباه مى‏گردد.
از اين ره‏نمود، دو نكته اعتقادى و اجتماعى مى‏توان استنباط كرد:
اوّل . اختلاف استعداد انسان‏ها، بيانگر حكمت و تدبير آفريدگار انسان در مديريت مشيت و زندگى انسان است:
هر كسى را بهر كارى ساختندمِهر آن را در دلش انداختند
تفاوت مواهب عقلى و اختلاف استعدادهاى مردم (مانند: اختلاف زبان‏ها و رنگ‏هاى آنان)،^۱ از آيات خداشناسى و نشانه‏هاى توحيد است كه در قرآن به آن اشاره شده است.
دوم. بر اساس مقتضاى سنّت آفرينش در اختلاف استعدادها، كه هر كس براى كارى متناسب با ويژگى‏هاى ذاتى خود ساخته شده است، شاغل شدن انسان در مشاغل ناهماهنگ با استعداد و توانايى‏اش، موفّقيت‏آميز نخواهد بود. اين نكته، تأثير بسزايى در آموزش مديريت و مهارت‏هاى زندگى دارد.
شاغل شدن انسان در مشاغل ناهماهنگ با استعداد و توانايى‏اش، عوارضى در پى خواهد داشت، از جمله:
۱ . اشغال جايگاه شغلى افراد شايسته آن كار؛
۲ . ارائه خدمات و كالاها به صورت بى‏كيفيت و نامرغوب؛
۳ . اكتفا به درآمدهاى پايين؛
۴ . جلوگيرى از رشد و خلاقيت؛
۵ . رنج كشيدن در زندان «شغل»؛
۶ . محروم شدن جامعه از استعدادهاى مفيد؛
۷ . متحمّل شدن هزينه فرصت‏هاى از دست رفته.