717
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

پيش رويش بود .
فاطمه و سَكينه ، دختران حسين عليه السلام ، گردن كشيدند تا سر را ببينند و يزيد مى‏كوشيد تا سر را از آنها پنهان كند ؛ امّا هنگامى كه سر را ديدند ، فرياد كشيدند . زنان يزيد نيز فرياد زدند و دختران معاويه فرياد و وِلوله كردند .۱

۴ / ۹

يزيد ، سر امام عليه السلام را براى زنانش مى‏فرستد

۵۷۰.أنساب الأشراف : يزيد ، سر حسين عليه السلام را براى زنانش فرستاد و عاتكه دخترش - كه بعدها ، مادر يزيد بن عبد الملك شد - ، آن را گرفت و شست و روغن ماليد و خوش‏بويش كرد .
يزيد به او گفت : اين ، چه كارى است ؟
گفت : سر پسرعمويم را آشفته و پريشان برايم فرستادى . آن را مرتّب و خوش‏بو كردم .۲

۵۷۱.شرح الأخبار - از امام زين العابدين عليه السلام - : يزيد ، فرمان داد كه زنانِ خاندان حسين عليه السلام را بر زنان حرمش وارد كنند و سپس فرمان داد كه سر حسين عليه السلام را بياورند و بر سرِ نيزه برافرازند .
هنگامى كه زنانِ حسين عليه السلام آن را ديدند ، صدايشان را بلند كردند و يزيدِ ملعون ، بر زنانش وارد شد و گفت : چرا شما با دختر عموهايتان نمى‏گرييد؟ و به آنان فرمان داد كه از سر نافرمانى خداى عزّوجلّ و ريشخند اولياى خدا ، همراه آنان ناله كنند .

1.اُدخِلَ نِساءُ الحُسَينِ عليه السلام عَلَيهِ [أي عَلى‏ يَزيدَ] وَالرَّأسُ بَينَ يَدَيهِ ، فَجَعَلَت فاطِمَةُ وسُكَينَةُ ابنَتَا الحُسَينِ عليه السلام تَتَطاوَلانِ لِتَنظُرا إلَى الرَّأسِ ، وجَعَلَ يَزيدُ يَتَطاوَلُ لِيَستُرَ عَنهُمَا الرَّأسَ . فَلَمّا رَأَينَ الرَّأسَ صِحنَ ، فَصاحَ نِساءُ يَزيدَ ، ووَلوَلَ بَناتُ مُعاوِيَةَ ۵۷۲ (الكامل فى التاريخ : ج ۲ ص ۵۷۷) .

2.بَعَثَ يَزيدُ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام إلى‏ نِسائِهِ ، فَأَخَذَتهُ عاتِكَةُ ابنَتُهُ وهِيَ اُمُّ يَزيدَ بنِ عَبدِ المَلِكِ ، فَغَسَلَتهُ ودَهَنَتهُ وطَيَّبَتهُ . فَقالَ لَها يَزيدُ : ما هذا ؟ قالَت : بَعَثتَ إلَيَّ بِرَأسِ ابنِ عَمّي شَعِثاً ، فَلَمَمتُهُ وطَيَّبتُهُ ۵۷۳ (أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۱۶. نيز، ر.ك: تذكرة الخواصّ: ص ۲۶۱) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
716

معاويه - كه خدا لعنتش كند - در شام بود . آن را براى او و در سفره‏اى كه بر سر حسين عليه السلام برپا كرده بودند ، حاضر كردند و او آن را مى‏نوشيد و به همراهانش مى‏نوشاند و - خدا لعنتش كند - مى‏گفت : "بنوشيد ! اين ، شرابى مبارك است و اگر تنها بركتش همين بود كه ما نخستين كسانى هستيم كه آن را به دست گرفته‏ايم و در حالى كه سرِ بريده دشمنمان پيش روى ما و سفره‏مان بر آن است ، با جان‏هايى آرام و دل‏هايى بى‏اضطراب مى‏خوريم ، كافى بود" .۱

۵۶۸.كتاب من لا يحضره الفقيه - به نقل از فضل بن شادان - : شنيدم امام رضا عليه السلام مى‏فرمايد : «هنگامى كه سر حسين عليه السلام را به شام بردند ، يزيد - كه خدا لعنتش كند - فرمان داد آن را بر زمين بگذارند و در كنار آن ، سفره انداخت و او و همراهانش به خوردن و نيز نوشيدن آبْ‏جو پرداختند و چون فارغ شدند ، فرمان داد سر را در تَشتى زير تخت بگذارند و بساط شطرنج را در كنار آن گشود . يزيد - كه خدا لعنتش كند - به شطرنج‏بازى نشست و حسين بن على عليه السلام و پدر و پدربزرگش صلى اللَّه عليه و آله را ياد مى‏كرد و مسخره‏شان مى‏نمود و هر گاه همبازى‏اش را در قمار مى‏برد ، آبْ‏جو را مى‏گرفت و آن را سه جرعه مى‏نوشيد و سپس ته‏مانده‏اش را نزديك تشت بر زمين مى‏ريخت .۲

۵۶۹.الكامل فى التاريخ : زنانِ خاندان حسين عليه السلام را بر يزيد وارد كردند ، در حالى كه سر ،

1.سَمِعتُ أبَا الحَسَنِ عَلِيَّ بنَ موسَى الرِّضا عليه السلام يَقولُ : أوَّلُ مَنِ اتُّخِذَ لَهُ الفُقّاعُ فِي الإِسلامِ بِالشّامِ يَزيدُ بنُ مُعاوِيَةَ لَعَنَهُ اللَّهُ ، فَاُحضِرَ وهُوَ عَلَى المائِدَةِ ، وقَد نَصَبَها عَلى‏ رَأسِ الحُسَينِ عليه السلام ، فَجَعَلَ يَشرَبُهُ ويَسقي أصحابَهُ ، ويَقولُ لَعَنَهُ اللَّهُ : اِشرَبوا ، فَهذا شَرابٌ مُبارَكٌ ، ولَو لَم يَكُن مِن بَرَكَتِهِ إلّا أنّا أوَّلَ ما تَناوَلناهُ ورَأسُ عَدُوِّنا بَينَ أيدينا ، ومائِدَتُنا مَنصوبَةٌ عَلَيهِ ، ونَحنُ نَأكُلُهُ ونُفوسُنا ساكِنَةٌ ، وقُلوبنا مُطمَئِنَّةٌ ۵۷۰ (عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۲۳ ح ۵۱ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۱۷۶ ح ۲۴) .

2.سَمِعتُ الرِّضا عليه السلام : لَمّا حُمِلَ رَأسُ الحُسَينِ عليه السلام إلَى الشّامِ ، أمَرَ يَزيدُ - لَعَنَهُ اللَّهُ - فَوُضِعَ ، ونُصِبَ عَلَيهِ مائِدَةٌ ، فَأَقبَلَ هُوَ وأصحابُهُ يَأكُلونَ ، ويَشرَبونَ الفُقّاعَ ، فَلَمّا فَرَغوا أمَرَ بِالرَّأسِ ، فَوُضِعَ في طَستٍ تَحتَ سَريرِهِ ، وبُسِطَ عَلَيهِ رُقعَةُ الشِّطرَنجِ ، وجَلَسَ يَزيدُ - لَعَنَهُ اللَّهُ - يَلعَبُ بِالشِّطرَنجِ ، ويَذكُرُ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ وأباهُ وجَدَّهُ صلى اللَّه عليه و آله ويَستَهزِئُ بِذِكرِهِم ، فَمَتى‏ قامَرَ صاحِبَهُ تَناوَلَ الفُقّاعَ فَشَرِبَهُ ثَلاثَ مَرّات ، ثُمَّ صَبَّ فَضلَتَهُ عَلى‏ ما يَلِي الطَّستَ مِنَ الأَرضِ ۵۷۱ (كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۴ ص ۴۱۹ ح ۵۹۱۵ ، عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۲۲ ح ۵۰) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 31102
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به