537
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

تو نزديك‏تر داشتم ، خوش داشتم كه او را پيش بيندازم تا پاداش شكيبايى بر او را به حساب خدا بگذارم كه امروز، برايمان سزاوار است با هر چه مى‏توانيم، كسبِ پاداش كنيم ؛ زيرا پس از امروز ، ديگر عملى نيست و تنها محاسبه است .
شَوذَب آمد و بر حسين عليه السلام سلام داد و روانه ميدان شد و جنگيد تا كشته شد .۱

۳ / ۲۱

عابِس بن ابى شَبيب‏

عابِس بن ابي شبيب شاكرى يكى از دلاورترين و كوشاترين ياران امام حسين عليه السلام بوده است .
وى ، نخستين كسى است كه وقتى مسلم عليه السلام ، نامه امام حسين عليه السلام را در خانه مختار براى جمعى از شيعيان كوفه قرائت كرد ، از جا برخاست و در حمايت از او به سخنرانى پرداخت .
عابِس ، نامه مسلم به امام عليه السلام را به مكّه بُرد و در صحنه‏هاى مختلف نهضت امام حسين عليه السلام ، حضور جدّى داشت . سخنان او هنگام وداع با امام حسين عليه السلام در روز عاشورا ، حاكى از نهايت ايمان ، ايثار و عشق او به خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله است . وى خطاب به امام عليه السلام گفت :
يا أبا عَبدِ اللَّهِ ، وَاللَّهِ ما أقدِرُ عَلى‏ أن أدفَعَ عَنكَ القَتلَ وَالضَّيمَ بِشَى‏ءٍ أعَزَّ عَلَىَّ مِن نَفسى ، فَعَلَيكَ السَّلامُ !۲.

1.جاءَ عابِسُ بنُ أبي شَبيبٍ الشّاكِرِيُّ ومَعَهُ شَوذَبٌ مَولى‏ شاكِرٍ ، فَقالَ : يا شَوذَبُ ، ما في نَفسِكَ أن تَصنَعَ ؟ قالَ : ما أصنَعُ ؟ اُقاتِلُ مَعَكَ دونَ ابنِ بِنتِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله حَتّى‏ اُقتَلَ ، قالَ : ذلِكَ الظَّنُّ بِكَ ، أمّا لا فَتَقَدَّم بَينَ يَدَي أبي عَبدِ اللَّهِ حَتّى‏ يَحتَسِبَكَ كَمَا احتَسَبَ غَيرَكَ مِن أصحابِهِ ، وحَتّى‏ أحتَسِبَكَ أنَا ، فَإِنَّهُ لَو كانَ مَعِي السّاعَةَ أحَدٌ أنَا أولى‏ بِهِ مِنّي بِكَ لَسَرَّني أن يَتَقَدَّمَ بَينَ يَدَيَّ حَتّى‏ أحتَسِبَهُ ، فَإِنَّ هذا يَومٌ يَنبَغي لَنا أن نَطلُبَ الأَجرَ فيهِ بِكُلِّ ما قَدَرنا عَلَيهِ ، فَإِنَّهُ لا َّعَمَلَ بَعدَ اليَومِ وإنَّما هُوَ الحِسابُ . قالَ : فَتَقَدَّمَ فَسَلَّمَ عَلَى الحُسَينِ عليه السلام ، ثُمَّ مَضى‏ فَقاتَلَ حَتّى‏ قُتِلَ ۳۶۴ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۴۳، مقتل الحسين عليه السلام، خوارزمى: ج ۲ ص ۲۲) .

2.أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۰۴ .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
536

۳ / ۲۰

شَوذَب ، هم‏پيمان قبيله شاكر

شَوذَب ، كه نام او سُوَيد نيز گفته شده ، بر پايه برخى از گزارش‏ها ، از محدّثان و بزرگان شيعه بوده است . در باره او گفته شده :
شَوذَب ، در مجلسى مى‏نشست و شيعيان ، براى شنيدن حديث ، نزد وى مى‏آمدند . وى ، در تشيّع ، پيش‏گام بود .
در زيارت «ناحيه مقدّسه» ، آمده است :
السَّلامُ عَلى‏ شَوذَبٍ مَولى‏ شاكِرٍ ۱ .
سلام بر شَوذَب ، هم‏پيمان بنى شاكر !
و در «زيارت رجبيّه» نيز آمده :
السَّلامُ عَلى‏ سُوَيدٍ مَولى‏ شاكِرٍ ۲ .
سلام بر سُوَيد ، هم‏پيمان بنى شاكر !

۳۶۱.تاريخ الطبرى - به نقل از محمّد بن قيس - : عابِس بن ابى شَبيب شاكرى ، با شَوذَبْ هم‏پيمانِ (وابسته) قبيله‏اش ، آمد و به شَوذَب گفت: قصد دارى چه كنى ؟
شَوذَب گفت: چه كنم ؟! همراه تو در دفاع از فرزند فاطمه دختر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله مى‏جنگم تا كشته شوم.
عابِس گفت: همين گونه هم به تو گمان مى‏رفت ؛ امّا نه ! پيشِ روى ابا عبد اللَّه عليه السلام برو ، همان گونه كه شهادت ديگر يارانش را ديده ، شهادت تو را نيز ببيند و پاداش شكيبايى بر آن را ببرد . من نيز همين كار را مى‏كنم كه اگر در اين لحظه، كس ديگرى از

1.الإقبال : ج ۳ ص ۷۳ .

2.الإقبال : ج ۳ ص ۳۴۱ .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 30806
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به