پافشارى براى رفتن به ميدان ، به امام عليه السلام گفت :
وَاللَّهِ إنَّ ريحى لَمُنتِنٌ ، وإنَّ حَسَبى لَلَئيمٌ ، ولَونى لَأَسوَدُ ، فَتَنفَّس عَلَىَّ بِالجَنَّةِ ، فَيَطيبَ ريحى ، ويَشرُفَ حَسَبى ، ويَبيَضَّ وَجهى . لا وَاللَّهِ لا اُفارِقُكُم حَتّى‏ يَختَلِطَ هذَا الدَّمُ الأَسوَدُ مَعَ دِمائِكُم ^۱ .
به خدا سوگند ، بويى بد ، تبارى پست و رنگى سياه دارم پس بهشت را از من دريغ مَدار تا بويم ، خوش و تبارم ، نيكو و رويم سپيد شود ! نه! به خدا سوگند ، از شما جدا نمى‏شوم تا اين كه خون سياهم با خون شما ، در آميزد .
اين خدمت‏گزار راستين آل محمّد صلى اللَّه عليه و آله نيز جنگيد تا به خيل شهيدان پيوست . در گزارشى متأخّر آمده كه امام عليه السلام ، بر سرِ جنازه او ايستاد و براى او ، اين‏چنين دعا كرد :
اللَّهُمَّ بَيِّض وَجهَهُ ، وطَيِّب ريحَهُ ، وَاحشُرهُ مَعَ الأَبرارِ ، وعَرِّف بَينَهُ وبَينَ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ^۲ .
خداوندا ! صورت او را نورانى و بويش را خوش گردان و او را با نيكان ، محشور كن و ميان او و محمّد و خاندان محمّد صلى اللَّه عليه و آله ، آشنايى برقرار نما .
و در ادامه گزارش ، از امام زين العابدين عليه السلام ، روايت شده كه پس از ده روز كه مردم ، براى دفن شهدا آمدند ، از جنازه او بوى مُشك، استشمام مى‏شد .
در «زيارت ناحيه مقدّسه» ، آمده است :
السَّلامُ عَلى‏ جَونِ بنِ حَرِىٍّ مَولى‏ أبى ذَرٍّ الغِفارِىِّ ^۳ .
سلام بر جون بن حَرِى ، غلام ابو ذر غفارى !
در «زيارت رجبيّه» هم نام وى آمده است .

۳ / ۸ - ۹

جُنادة بن حارث و فرزندش عمرو

جُنادة بن حارث سلمانى يا انصارى ، كه با نام‏هاى مختلفى ، مانند: جابر بن حارث سلمانى ، جبّار بن حارث سلمانى ، جيّاد بن حارث سلمانى مرادى ، حيّان بن حارث سلمانى اَزْدى ، حيّان بن حارث ، حسّان بن حارث و حَبّاب بن حارث ، از او ياد شده است .
وى در روز عاشورا ، با خواندن اين اشعار ، به صف دشمنْ حمله‏ور شد و جنگيد تا به خيل شهيدان پيوست :


من ، جُناده ، پسر حارثم‏نه ناتوانم ، و نه شكننده بيعتم‏
تا آن زمان كه وارثم‏بر بالاى جسد متلاشى شده‏ام بر روى خاك ، بِايستد .
پس از او ، [پسرش‏] عمرو بن جُناده ، به سوى ميدان رفت .
در «زيارت ناحيه» ، آمده است :
السَّلامُ عَلى‏ حَيّانَ بنِ الحارِثِ السَّلمانِيِّ الأَزدِيِّ ^۱ .
سلام بر حيّان بن حارث سَلمانى اَزْدى !
نام وى ، در «زيارت رجبيّه» هم آمده است .

۳ / ۱۰

جَون ، غلام ابو ذر

وى ، برده سياهى بود از ياران امام حسين عليه السلام . وى ، روز عاشورا خواست تا به ميدان برود ؛ ولى امام عليه السلام از وى خواست كه از اين كار ، منصرف شود ؛ امّا جَون ، ضمن