509
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

۳ / ۴

بُرَير بن خُضَير

ويژگى‏هاى بُرَير بن خُضَير

بُرَير، از بزرگ‏ترين قرآن‏شناسان عصر خود در كوفه بوده است ، به گونه‏اى كه وى «أقرأ أهل زمانه (بهترين قارى عصر خود) » و «سيّد القُرّاء (سرور قاريان)» شمرده شده است . از ديگر ويژگى‏هاى او بصيرت كامل نسبت به راهى بود كه برگزيده بود ، همچنين پارسايى و سخنورى و دفاع از حريم ولايت حسينى . خنده‏رويى او در صبح عاشورا در شرايطى كه دشمن حلقه محاصره را هر ساعت تنگ‏تر مى‏كرد حكايت از روح بلند و متعالى او داشت .
بُرَير ، همان كسى است كه به دليل يقين به زندگىِ پس از مرگ ، در صبح عاشورا ، هنگامى كه امام عليه السلام و يارانش در حلقه محاصره دشمن بودند و فاصله‏اى با شهادت نداشتند ، از آرامش خاصّى برخوردار بود و با دوست خود ، عبد الرحمان ، با چهره‏اى خندان ، گفتگو مى‏كرد . دوستش به وى ايراد گرفت و گفت : اى بُرَير ! مى‏خندى ؟! الآن ، نه وقت خنده است ، و نه كار بيهوده .
بُرَير ، در پاسخ وى گفت :
لقد علم قومي أنّي ما أحببت الباطل كهلاً ولا شابّاً، وإنّما أفعل ذلك استبشاراً بما نصير إليه، فواللَّه، ما هو إلاّ أن نلقى هؤلاء القوم بأسيافنا نعالجهم بها ساعة، ثمّ نعانق الحور العين ۱ .
قوم من مى‏دانند كه من ، نه در جوانى و نه در پيرى به كار بيهوده علاقه‏مند نبوده‏ام . اين كار را براى خجستگى آنچه برايمان اتّفاق مى‏افتد ، مى‏كنم. به خدا سوگند ، جز اين نيست كه ما با اين گروه ، با شمشيرهايمان رويارو مى‏شويم و ساعتى را با آنها مى‏جنگيم و سپس با حور العين ، هماغوش مى‏گرديم .

1.الملهوف : ص ۱۵۴ .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
508

۳ / ۳

اَنَس بن حارث‏

اَنَس بن حارث ، يكى از ياران پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و امام حسين عليه السلام به شمار مى‏رفته است .
وى از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه با اشاره به امام حسين عليه السلام فرمود :
إنَّ ابني هذا - يَعنِي الحُسَينَ عليه السلام - يُقتَلُ بِأَرضٍ يُقالُ لَها : كَربَلاءُ ، فَمَن شَهِدَ ذلِكَ مِنكُم فَليَنصُرهُ ۱ .
اين پسرم [حسين عليه السلام‏]، در سرزمينى به نام كربلا ، كشته مى‏شود . هر كس از شما آن جا بود ، حتماً به او كمك كند .

احتمالاً ، وى همان كسى است كه به دليل شنيدن پيشگويى ياد شده ، سال‏ها پيش از واقعه كربلا ، در اين منطقه اقامت گُزيد تا به فيض شهادت با سيّد الشهدا عليه السلام نائل آيد .۲
در زيارت‏هاى «رجبيّه» و «ناحيه مقدّسه» از اَنَس، چنين ياد شده :
السَّلامُ عَلى‏ أنسِ بنِ كاهلٍ الأَسَدِيِّ ۳ .
سلام بر اَنَس بن كاهِل اسدى !

1.الإصابة : ج ۱ ص ۲۷۱ ، تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۲۲۴ .

2.در الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) (ج ۱ ص ۴۳۵ ح ۴۲۴) ، به نقل از عربان بن هيثم ، آمده است : «پدرم به صحرا مى‏رفت و در منطقه‏اى منزل مى‏كرد كه جنگ حسين عليه السلام در آن جا رخ داد . ما هر وقت وارد آن جا مى‏شديم ، مردى اسدى را مى‏ديديم كه در آن جا مقيم شده است . پدرم به او گفت : مى‏بينم كه اين جا اقامت كرده‏اى ؟ او گفت : به من خبر رسيده كه حسين عليه السلام ، در اين جا كشته مى‏شود . من آمده‏ام تا با او باشم و با او كُشته شوم . وقتى حسين عليه السلام كشته شد ، پدرم گفت : برويم و ببينيم آيا آن مرد اسدى ، ميان كشتگان هست يا نه ؟ به آوردگاه آمديم و گشتيم . ديديم كه او جزو كشته‏هاست» .

3.الإقبال : ج ۳ ص ۷۳ و ۳۴۱ .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 30751
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به