دوزخ ، قرار مى‏گيرى و دوزخ را بر مى‏گزينى؟!» .^۱

۱ / ۴ - ۲

برگُزيدن دوزخ‏

۲۶۹.تاريخ الطبرى - به نقل از عمّار دُهْنى ، از امام باقر عليه السلام - : عبيد اللَّه بن زياد، فرمان‏روايى رى را به عمر بن سعد بن ابى وقّاص سپرد و فرمان [ حكومت ] را به او داد و گفت: مرا از اين مرد ( يعنى حسين عليه السلام ) ، آسوده كن.
عمر گفت: مرا معاف بدار ؛ امّا ابن زياد نپذيرفت . عمر گفت: امشب را به من مهلت بده.
به او مهلت داد . عمر ، در كارش انديشيد و چون صبح شد ، نزد ابن زياد آمد و آنچه را بِدان فرمان يافته بود ، پذيرفت . سپس عمر بن سعد ، به سوى امام عليه السلام ، روانه شد .^۲

۲۷۰.تاريخ الطبرى : عُقْبة بن سَمعان مى‏گويد : سبب خارج شدن عمر بن سعد به سوى حسين عليه السلام ، اين بود كه عبيد اللَّه بن زياد ، او را بر چهار هزار تن از كوفيان ، گماشته بود تا آنان را به سوى دَستَبى‏^۳ ببرد و با ديلميان - كه به دستَبى رفته و بر آن جا ، چيره شده بودند - ، رويارويى كند. ابن زياد ، فرمان حكومت رى را به نام عمر نوشت و فرمان حركت را به او داد. او بيرون رفت و در حمّام اَعيَن ، خيمه لشكر را بر پا كرد.

۱ / ۳

نامه امام عليه السلام به هاشميان‏

۲۶۷.كامل الزيارات - به نقل از مُيَسِّر بن عبد العزيز ، از امام باقر عليه السلام - : حسين بن على عليه السلام از كربلا به محمّد بن حنفيه نوشت : «به نام خداوند بخشنده مهربان . از حسين بن على ، به محمّد بن على و خويشاوندان هاشمى‏اش . امّا بعد، گويى كه دنيا ، هيچ گاه نبوده است و آخرت ، هميشه هست. والسّلام !» .^۱

۱ / ۴

داستان بيرون آمدن عمر بن سعد براى نبرد با امام عليه السلام‏

۱ / ۴ - ۱

خبر دادن امام على عليه السلام از برگزيدن دوزخ به وسيله ابن سعد

۲۶۸.تهذيب الكمال - به نقل از محمّد بن سيرين ، از يكى از يارانش - : على عليه السلام به عمر بن سعد فرمود: «تو در چه حالى هستى ، هنگامى كه در دوراهىِ بر گُزيدن بهشت يا