خبر داده است و خبر داده كه قبر من ، نزديك قبر وى خواهد بود. تو مى‏پندارى چيزى را مى‏دانى كه من نمى‏دانم ؟ به راستى كه هيچ گاه خودم را خوار نخواهم ساخت و به راستى كه فاطمه پدرش را در حالى ملاقات مى‏كند كه از رفتار امّتش با فرزندانش شاكى است و كسى كه فاطمه را از ناحيه فرزندانش آزار دهد ، هرگز وارد بهشت نمى‏شود» .^۱

۲ / ۴

وصيّت‏هاى امام عليه السلام به برادرش محمّد بن حنفيّه‏

۹۴.الفتوح - در باره وصيّت امام حسين عليه السلام به برادرش محمّد بن حنفيّه - : حسين عليه السلام فرمود : «تو - اى برادرم - منعى نيست كه در مدينه بمانى و از سوى من ، مراقب امور باشى و چيزى از اخبار آنان را از من مخفى مدارى».
راوى مى‏گويد: آن گاه حسين عليه السلام ، كاغذ و قلمى خواست و نوشت: «به نام خداوند بخشنده مهربان . اين است آنچه حسين بن على بن ابى طالب ، به برادرش محمّد بن حنفيّه فرزند على بن ابى طالب عليه السلام ، وصيّت مى‏كند:
به راستى كه حسين بن على ، شهادت مى‏دهد كه جز خداى يگانه ، خدايى نيست و همتايى ندارد ، و به راستى كه محمّد ، بنده و فرستاده اوست و پيام حق را از جانب او (خدا) آورْد و به راستى كه بهشت ، حق است و دوزخ ، حق است و قيامت ، بى شك ،

۲ / ۳

پيشنهاد عُمَر بن على بن ابى طالب به امام عليه السلام‏^۱

۹۳.الملهوف - به نقل از محمّد بن عمر - : از پدرم عمر بن على بن ابى طالب ، شنيدم كه براى خويشانم (خاندان عقيل) چنين تعريف مى‏كرد: وقتى برادرم حسين عليه السلام از بيعت با يزيد در مدينه سر باز زد، نزد او رفتم و او را تنها يافتم . به وى گفتم :
جانم فدايت، اى ابا عبد اللَّه ! برادرت حسن ، از پدرش برايم نقل كرد كه ...
ديگر گريه امانم نداد و هِق هقِ گريه‏ام بلند شد .
او مرا در آغوش گرفت و فرمود: «برادرم گفت كه من كشته مى‏شوم؟» .
گفتم: از اين بگذر ، اى پسر پيامبر خدا [كه من توان گفتنش را ندارم‏] !
فرمود: «تو را به جان پدرت سوگند ، آيا از كشته شدن من خبر داد؟» .
گفتم: بله . پس چرا بيعت نمى‏كنى؟
فرمود: «پدرم به من خبر داد كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به وى از كشته شدن خودش و من