شیوه دست‏یابی به روایات تفسیری

1.. (وَالوَالِدَاتُ یُرضِعنَ أَولَادَهُنَّ حَولَینِ کامِلَینِ لِمَن أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ…؛ و مادران [باید] فرزندان خود را دو سال تمام شیر دهند. [این حکم‏] براى کسى است که بخواهد دوران شیردهی را تکمیل کند…).

2.. (وَ وَصَّینَا الإِنسَانَ بِوَالِدَیهِ إِحسَانًا حَمَلَتهُ أُمُّهُ کُرهًا وَ وَضَعَتهُ کُرهًا وَ حَملُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهرًا…؛ و انسان را [نسبت‏] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم. مادرش با تحمّل رنج، به او باردار شد و با تحمّل رنج او را به دنیا آورد. و بارداری و از شیر گرفتنِ او سى ماه است…).

3.. برای آگاهی از همۀ ماجرا، ر.ک: دعائم الاسلام: ج۱ ص۸۷.

1.. الکافی: ج۱ ص۲۱۳ ح۲.

2.. ر.ک: الصحیفة السجّادیّة، دعای ۴۲ (دعای ختم قرآن): «اللّهمَّ إنّکَ أَنزَلْتَه عَلی نَبیّکَ محمّدٍ صلی الله علیه و اله مُجمَلاً وألهَمَتَهُ عِلمَ عَجائِبهِ مُکَمَّلاً، و ورَّثتَنا عِلمَهُ مُفَسَّراً».

3.. ر.ک: موسوعة الإمام علی بن أبی طالب علیه السلام: ج۸ ص۲۰۶ «القرآن الناطق».

4.. موسى بن عقبه خطبه‏ای را از امام حسین علیه السلام نقل کرده که بر این مطلب دلالت دارد: «نَحنُ حِزبُ اللّهِ الغالِبونَ، وعِترَةُ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و اله الأَقرَبونَ، و أهلُ بَیتِهِ الطَّیّبونَ، و أحَدُ الثَّقَلَینِ، الَّذینِ جَعَلَنا رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و اله ثانِیَ کتابِ اللّهِ تَبارَک وتَعالَى، الَّذی فیهِ تَفصیلُ کلِّ شَی‏ءٍ، (لا یَأتیهِ الباطِلُ مِن بَینِ یَدَیهِ وَ لا مِن خَلفِهِ‏) وَالمُعَوَّلَ عَلَینا فی تَفسیرِهِ، لا یُبطِئُنا تَأویلُهُ، بَل نَتَّبِعُ حَقائِقَهُ. فَأَطیعونا فَإِنَّ طاعَتَنا مَفروضَةٌ، إذ کانَت بِطاعَةِ اللّهِ ورَسولِهِ مَقرونَةً. قالَ اللّهُ  عز و جل: (أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الأَمرِ مِنکم فَإِن تَنازَعتُم فِی شَی‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ) و قالَ: (وَ لَو رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى‏ أُولِی الأَمرِ مِنهُم لَعَلِمَهُ الَّذِینَ یستَنبِطُونَهُ‏ مِنهُم وَ لَو لا فَضلُ اللَّهِ عَلَیکم وَ رَحمَتُهُ لَاتَّبَعتُمُ الشَّیطانَ إِلَّا قَلِیلًا)؛ ما حزب چیرۀ خداییم و خاندان و نزدیکان پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و اهل بیت پاک او و یکى از دو چیز گران‏بهایى هستیم که پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در کنار کتاب خداى متعال و پس از آن قرار داد؛ کتابى که بیان هر چیز در آن هست و (باطل، از پس و پیش، به آن راه ندارد) و در تفسیر آن، بر ما اعتماد مى‏شود و تأویلش بر ما پوشیده نمى‏ماند، بلکه حقایقش را دنبال مى‏کنیم. پس، از ما اطاعت کنید که اطاعت از ما واجب است؛ زیرا با اطاعت خدا و پیامبرش همراه است. خداوند عزّ و جلّ فرموده است: (از خدا و پیامبر و اختیارداران خود، اطاعت کنید و اگر در چیزى اختلاف کردید، آن را به خدا و پیامبر باز گردانید) و فرمود: (و اگر آن را به پیامبر و اختیارداران خود باز مى‏گرداندند، بى‏ تردید، به حقیقت آن پى مى‏بردند و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، همۀ شما جز اندکى، از شیطان پیروى مى‏کردید)». (الاحتجاج: ج۲ ص۹۵ ح۱۶۵؛ المناقب، ابن شهرآشوب: ج۴ ص۶۷؛ وسائل الشیعة: ج‏۲۷ ص۱۹۵ ح۳۳۵۷۶ ـ ۴۵).