31
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم

۲ / ۴

عبدى كوفى‏۱

مرا رافضى خواندند وقتى كه دوستى‏ام را نثار آنها كردم‏و اين بهترين لقبى است كه به من داده‏اند.
صلوات خداوند صاحب عرش هر لحظه و پياپىبر پسر فاطمه - كه كاشف الكرب است - فرو مى‏بارد
و بر دو پسر او كه يكى با سمّ كشنده شهيد شدو ديگرى كه صورتش به خاك افتاد
و بر عبادت‏پيشه زاهد، سجّاد در پى نفر قبلى استو بر شكافنده دانش كه هم‏ترازِ خواست نهايى است‏
و بر جعفر و پسرش موسى و در پى اورضاى نيكوسيرت ، و جواد عبادت‏پيشه خستگى‏ناپذير
و هادى و حسن عسكرى ، و مهدى قائم آنان است؛صاحب امرى كه جامه هدايت زبر بر تن كرده است.
كسى كه زمين را از داد پر مى‏كند، پس از آكنده شدن از بى‏دادو گم‏راهان و فتنه‏گران را نابود مى‏سازد.
پيشوايى ستبر و سخت كهبه جنگ طغيانگران مى‏رود با شمشير برّان.

1.ابو محمّد سفيان بن مصعب عبدى كوفى از شاعران اهل بيت عليهم السلام است كه با دوستى و شعرش به آنان ارادت مى ورزيد و به خاطر صدق نيّت و دلبستگى‏به آنان مورد قبول آنان بود . امام صادق عليه السلام مى فرمود : «به فرزندانتان شعر عبدى را آموزش دهيد ؛ چون اشعار او طبق دين خداست» (رجال الكشّى: ج ۲ ص ۷۰۴ ش ۷۴۷) او جز درباره خاندان پيامبر صلى اللّه عليه و آله شعرى نسروده است و اگر كسى در شعر وى و نيكويى ، دلنشينى ، روانى ، شيرينى و استوارى آن بينديشد ، خواهد دانست كه سخن بزرگِ شاعران ، سيّد حميرى در حقّ وى كه گفت : «او در بين خاندانش شاعرترين است» ، سخنى بجاست .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
30

۲ / ۴

العبدي الكوفي عليه السلام ۱

لُقِّبتُ بِالرَّفضِ لَمّا أن مَنَحتُهُمُ‏وُدّي وأحسَنُ ما اُدعى بِهِ لَقَبي‏
صَلاةُ ذِي العَرشِ تَترى كُلَّ آوِنَةٍعَلَى ابنِ فاطِمَةَ الكَشّافِ لِلكُرَبِ‏
وَابنَيهِ مِن هالِكٍ بِالسَّمِّ مُختَرَمٍ‏ومِن مُعَفَّرِ خَدٍّ فَي الثَّرى تَرِبِ‏
والعابِدِ الزّاهِدِ السَّجّادِ يَتبَعُهُ‏وباقِرِ العِلمِ داني غايَةِ الطَّلَبِ‏
وجَعفَرٍ وابنِهِ موسى ويَتبَعُهُ البَرُّ الرِّضا والجَوادِ العابِدِ الدَّئِبِ‏
والعَسكَريَّينِ، والمَهديُّ قائِمُهُم‏ذُو الأَمرِ لابِسُ أثوابِ الهُدَى القُشُبِ‏
مَن يَملَأُ الأَرضَ عَدلاً بَعدَما مُلِئَت‏جَوراً، ويَقمَعُ أهلَ الزَّيغِ وَالشَّغَبِ‏
القائِدُ البُهَمِ الشّوسِ الكُماةِ إلى‏حَربِ الطُّغاةِ عَلى قُبِّ الكُلأ الشَّزِب‏

1.أبو محمّد سفيان بن مصعب العبدى الكوفى : من شعراء أهل البيت الطاهر[ين‏] ، المتزلّفين إليهم بولائه وشعره ، المقبولين عندهم لصدق نيّته وانقطاعه إليهم ، قال الإمام الصادق عليه السلام : «علّموا أولادكم شعر العبدى ، فإنّه على دين اللّه » (رجال الكشّى : ج ۲ ص ۷۰۴ الرقم ۷۴۸) ، ولم نجد فى غير آل اللّه له شعرا ، وإنّ الواقف على شعره وما فيه من الجودة والجزالة والسهولة والعذوبة والمتانة ويرى ثناء الحِمْيرى سيّد الشعراء عليه بأنّه أشعر الناس من أهله، فى محلّه (راجع : الغدير : ج ۲ ص ۲۹۴ - ۲۹۷) .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 20193
صفحه از 367
پرینت  ارسال به