ص ۱۲۷) و . . . آن را آورده‏اند . ^۱ همچنين ترجمه‏هاى متعدّدى دارد كه كهن‏ترين آن ، ترجمه على بن حسين بن عبد العالى كركى (م ۹۴۰ ق) است .^۲

ب - آثار مفقود

۶ . اثبات الرجعة ، حسن بن يوسف بن مطهّر حلّى (م ۷۲۶ ق) .
نسخه خطّى در كتاب‏خانه مدرسه فاضل خان مشهد .^۳
۷ . الروع والاوجال فى نبأ المسيح والدجّال ،^۴ شمس الدين محمّد بن احمد ذهبى (م ۷۴۸ ق) .
وى از مورّخان اهل سنّت است .
۸ . كتاب المهدى،^۵ برهان الدين ابراهيم بن محمّد حنبلى ، معروف به ابن قيّم جوزى (م ۷۶۷ ق) .
وى از عالمان اهل سنّت است .
۹ . اخبار المهدى ،^۶ بدر الدين حسن بن محمّد بن صالح نابلسى حنفى (م ۷۷۲ ق) .
وى سنّى و داراى مذهب حنفى است .
۱۰ . جزء فى المهدى ،^۷ ابن كثير (م ۷۷۴ ق) .
وى از مورّخان و مفسّران اهل سنّت است .
۱۱ . إثبات الرجعة ، حسن بن سليمان بن خالد حلّى (ق ۸ ق) .

از عالمان شيعى امامى كه از شهيد اوّل ، اجازه روايت دارد .
اين كتاب ، نسخه‏اى در كتاب‏خانه آستان قدس رضوى به شماره ۲۰۸۱ دارد . وى در اين كتاب ، احاديث رجعت از كتاب بصائر الدرجات را آورده است .^۱
۴ . منتخب الأنوار المضيئة .
اصل كتاب ، الأنوار المضيئة تأليف سيد بهاءالدين على بن عبد الكريم بن عبد الحميد نيلى نجفى (زنده در ۸۰۳ ق) است . منتخب آن با عنوان منتخب الأنوار المضيئة توسط انتخاب كننده ناشناسى انجام شده است . اصل كتاب بنابر نقل محدّث نورى ،^۲ در پنج مجلّد تأليف شده است . محدّث نورى ، جلد اوّل را رؤيت كرده كه به خط مؤلّف بوده و تاريخ موجود در اين جلد ۷۷۷ ق بوده است . بنا بر اين ، تأليف سال ۷۷۷ ق يا قبل از آن بوده است ؛ ولى منتخب آن بعد از وفات مؤلّفِ اصل بوده است . چون منتخب بعد از ذكر نام مؤلّفِ اصل براى او عبارت «قدس اللَّه روحه الشريفة» به كار برده است .
اين كتاب در دوازده فصل سامان يافته و از امامت ، ولادت ، فلسفه غيبت ، توقيعات ، تشرّفات و علائم ظهور بحث كرده است‏^۳ . اين اثر در سال ۱۴۳۰ ق با تحقيق محقّقان مؤسسه امام هادى عليه السلام در قم به چاپ رسيده است .
۵ . الجزيرة الخضراء ، مجد الدين فضل بن يحيى طيبى كوفى (ق ۸ ق) .

اين كتاب ، داستان تشرّف على بن فاضل را به جزيره خضراء در يازدهم شوّال ۶۹۹ ق نقل كرده است . علّامه مجلسى در بحار الأنوار (ج ۵۲ ص ۱۷۴ - ۱۵۹) و شيخ حرّ عاملى در اثباة الهداة (ج ۳ ص ۷۰۷) و نهاوندى ، در العبقرى الحسان (ج ۲