147
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم

۱۱ / ۱۳

وجيه الدين تكلو۱

شاه اُمَم امامِ هُدا صاحبَ الزمان‏كز نامِ او سخن به ثريّا برآورم‏
در گفتگوى مدحت او شكّرِ كلام‏از كام طوطيانِ شِكَرخا۲ برآورم‏
با آبِ روى خاكِ درش كاينات رابر گِرد خوانِ (نحنُ قَسَمْنا)۳ برآورم‏
دستى كه سوى خوان خداوندى‏اش برم‏صد بنده را ذخيره عقبا برآورم‏
صيتِ‏۴ خروجش ار به چهارم فلك برم‏خورشيد را ز پهلوى عيسى برآورم‏۵
شاها در انتظارِ تو نزديك شد كه من‏از راهِ ديده، هستىِ خود را برآورم‏
از آبِ چشم و بوسه گهِ آستانِ توگرد از نهادِ زَمزم و بَطحا برآورم‏
زاين بوى پيرهن كه ز جَيْب تو مى‏دمداز چشمِ يوسف اشكِ زليخا برآورم‏
با طاعتِ حريم تو بر روى انبياقُدسِ خليل و مسجدِ اقصا برآورم‏
گر نَكهت‏۶ نسيمِ ولاى تو بشنوم‏چون سبزه، سر ز خاكِ تولّا برآورم‏
در سايه لواى تو چون قرصِ آفتاب‏بر جانِ خصم، تيغِ تَبَرّا برآورم‏
افشا كنم خيانتِ اَربابِ بُغض راانكارشان ز عالمِ اِخفا برآورم‏
در گورِ جسم از دلِ خصمِ سيه‏دلت‏چون مور، ذرّه‏ذرّه سويدا۷ برآورم‏
آخر چه شد كه وعده به آخر نمى‏رسد؟تا چند دل به هر خبر از جا برآورم‏
در پاىِ يار اگر سرِ خارى خَليده است‏خارش به سوزنِ مُژه از پا برآورم‏
نزديك شد كه زلزله اشتياق رابر چارطاقِ طارُم اَعلا۸ برآورم‏
در معدن جهان، اثر از دين و دل نماندداد از كدام محنتِ دنيا برآورم‏
مانع اگر حضورِ گروهِ مُعيّن است‏احضارشان ز عالمِ اخفا برآورم‏
تنها برون خُرام، كه در ظِلّ رايَتت‏كارِ هزار تن، منِ تنها برآورم‏
خاكِ درِ تو گر به سرم مِغفَرى‏۹ كندجوشن ز دوشِ چرخِ مُعَلّا برآورم‏
با آن كه رحمت از فلك آيد به يُمن توفيض از زمين به طارم خَضرا۱۰ برآورم‏
جز در برِ تو همچو گريبانِ سرَم مبادكز دست آستينِ تمنّا برآورم‏
تا از سراى پرده معنى زمان زمان‏دوشيزگان طبعِ طرَب‏زا برآورم‏
آرايشِ ثناى تو مَشّاطگى‏۱۱ كندچون لُعْبَتانِ انجمن آرا برآورم.۱۲

1.وجيه الدين نسف آقاى تَكَلّو، متخلّص به شانى، متولّد قرن دهم در تهران است و از شاعران دربار صفوى بوده است و در سال ۱۰۲۳ق در مشهد در گذشت. ديوان او چاپ شده است.

2.شكرخا : كنايه از شيرين‏گفتار .

3.اشاره به آيه «أَهُم يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمنا بَينَهُم مَعيشَتَهُم فِى الْحَيوةِ الدُّنْيا ...؛ آيا آنان رحمت پروردگارت را تقسيم مى‏كنند؟ ما معيشت آنها را در حيات دنيا در ميانشان تقسيم كرديم ...» (زخرف : آيه ۳۲) .

4.صيت : آوازه ، شهرت نيكو .

5.عيسى عليه السلام در فلك چهارم با خورشيد، همسايه است .

6.نكهت : بوى خوش .

7.سويدا : دانه دل ، نقطه سياه كه بر دل است .

8.طارم اَعلا : كنايه از آسمان .

9.مغفر : كلاه خود ، كلاه آهنى كه در جنگ بر سر مى‏نهند .

10.طارم خضرا : كنايه از آسمان .

11.مَشّاطگى : آرايشگرى .

12.نسخه خطى كتابخانه ملى ملك : به شماره ۵۴۵۰ ، به نقل از دانش‏نامه شعر مهدوى: ج ۱ ص ۹۳.


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
146
  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 19501
صفحه از 367
پرینت  ارسال به