95
حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام

باشد . بنا بر اين، نخستين مسئله در زمينه‏سازى جهت برقرارى حكومت مهدوى، يافتن راه‏هاى گسترش فرهنگ اهل بيت عليهم السلام در جهان است، كه خوش‏بختانه آنان خود، اين راه‏ها را نشان داده‏اند . اين راه‏ها عبارت اند از:

۱ . انتقال معارف اهل بيت عليهم السلام به جهانيان‏

نخستين راه گسترش فرهنگ اهل بيت عليهم السلام، انتقال معارف اين خاندان در زمينه‏هاى اعتقادى، اخلاقى و عملى به جهانيان است. عبد السلام بن صالح هروى مى‏گويد: از امام رضا عليه السلام شنيدم كه فرمود: «رَحِمَ اللَّهُ عَبداً أحيا اَمرَنا ؛ رحمت خدا بر آن بنده‏اى كه امر ما را زنده كند!» . گفتم: چگونه امر شما را زنده كند ؟ فرمود:
يَتَعَلَّمُ عُلومَنا و يُعَلِّمُهَا النّاسَ ؛ فَإنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ كَلامِنا لَا تَّبَعونا .
علوم ما را فرا گيرد و به مردم بياموزد؛ زيرا اگر مردم زيبايى‏هاى سخن ما را بدانند، از ما پيروى مى‏كنند .۱

اين سخن، به روشنى نشان مى‏دهد كه اصلى‏ترين راه براى زنده كردن امر اهل بيت عليهم السلام - كه همان حاكميت سياسى آنان است - ، آشنا كردن مردم جهان با سخنان زيبا و منطقى اين خاندان است . هر چه مردم جهان با معارف نورانى اهل بيت عليهم السلام بيشتر آشنا شوند، گرايش آنان بيشتر مى‏گردد و زمينه حاكميت سياسى آنان بيشتر فراهم مى‏شود.

۲ . تبليغ عملى‏

دومين اقدام اساسى براى گسترش فرهنگ اهل بيت عليهم السلام، تبليغ عملى است . در حديثى از امام صادق عليه السلام آمده است كه به پيروان خود، توصيه فرمود كه خاموش و بدون سخن، مردم را به مكتب اهل بيت عليهم السلام دعوت كنند۲ و وقتى از ايشان پرسيدند كه چگونه مى‏شود بدون سخن، مردم به خاندان دعوت شوند، فرمود:

1.معانى الأخبار: ص ۱۸۰ ح ۱.

2.«و أن تَكونوا لَنا دُعاةً صامِتين». (دعائم الإسلام ، ج‏۱ ص‏۵۶) .


حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام
94

از جمله اين دو حديث كه حضرت عبد العظيم عليه السلام در سلسله سند آنها قرار دارد. بر اساس حديث اوّل، فضيلت انتظار فَرَج، برابر است با فضيلت همراهى با امام عصر عليه السلام هنگام قيام ايشان براى تشكيل حكومت جهانى اسلام، و طبق حديث دوم، در عصر غيبت، هيچ عملى به اندازه انتظار فَرَج، ارزش ندارد.
با ملاحظه اين احاديث، اين پرسش پيش مى‏آيد كه: انتظار فَرَج، يعنى چه؟ و كدام منتظر ، اين همه فضيلت دارد؟
آنچه در زندگى بسيارى از كسانى كه خود را «منتظر» تصوّر مى‏كنند ديده مى‏شود، اين است كه انتظار دارند امام زمان ظهور كند و با اعجاز الهى، متكبّران را از بين ببرد و رفاه، آسايش و عدالت را در جهان بگسترد و بعد به آنها بگويد: «بفرماييد! سفره آماده است!»، همان طور كه بنى اسرائيل به موسى عليه السلام گفتند: ( تو و خدايت برويد و با دشمنان بجنگيد . ما اين جا نشسته‏ايم ).۱
اين نوع انتظار، انتظار واقعى نيست؛ بلكه اصلاً انتظار نيست. انتظار، يعنى چشم به راه بودن، و چشم به راه بودن هر كس، متناسب با رهاورد اوست. رهاورد امام عصر عليه السلام، قيام براى بر پا داشتن ارزش‏هاى انسانى و در رأس آنها، عدالت اجتماعى است . بنا بر اين، انتظار واقعى، به معناى آمادگى براى همراهى با امام عصر عليه السلام در گسترش توحيد و حاكميت اسلام بر جهان است .
براى شناخت منتظران واقعى ، بايد ديد مقتضاى آمادگى براى همراهى با امام عصر عليه السلام در گسترش توحيد و حاكميت جهانى اسلام چيست ؟

وظيفه منتظران حقيقى‏

مقتضاى انتظار حقيقى، زمينه‏سازى فرهنگى براى جهانى شدن اسلام به رهبرى امام مهدى عليه السلام است؛ زيرا انقلاب مهدوى، بزرگ‏ترين انقلاب فرهنگى در جهان است، و هنگامى امام زمان عليه السلام ظهور خواهد كرد كه زمينه براى چنين تحوّل بزرگى فراهم

1. (فَاذْهَبْ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَتِلَآ إِنَّا هَهُنَا قَعِدُونَ ) (مائده : آيه ۲۴) .

  • نام منبع :
    حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 96579
صفحه از 339
پرینت  ارسال به