۱ / ۱۳
پيشواى پرهيزكاران
۱۴.مئة منقبة : حدّثنى الشريف أبو جعفر محمّد بن أحمد بن عيسى العلوى رحمه اللَّه عليه ، قال : حدّثنى محمّد بن أحمد المكاتب ، قال : حدّثنى حمّاد بن مهران ، قال : حدّثنى عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى ، قال : حدّثنا محمّد بن محمّد بن عليّ ، قال : حدّثنا محمّد بن كثير ، قال : حدّثنى إسماعيل بن زياد البزّاز ، عن أبى إدريس ، عن رافع مولى عائشة ، قال :
كُنتُ غُلاماً أخدِمُ عائِشَةَ ، فَكُنتُ إذا كانَ النَّبِىُّ صلى اللَّه عليه و آله عِندَها قَريباً اُعاطيهِم. قالَ : فَبَينَما النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله عِندَها ذاتَ يَومٍ ، و إذا داقٌّ يَدُقُّ البابَ ، فَخَرَجتُ إلَيهِ فَإِذا جارِيَةٌ مَعَها طَبَقٌ مُغَطّى ، قالَ : فَرَجَعتُ إلى عائشة وأخبَرتُها ، فَقالَت : أدخِلها . فَدَخَلَت به ، فوَضَعَتهُ بَينَ يَدَى عائِشَةَ ، فوضَعَته عائِشَةُ بَينَ يَدَيِ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله ، فَجَعَلَ يَتَناوَلُ مِنهُ ويَأكُلُ . وخَرَجَتِ الجارِيَةُ.
فَقالَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله : لَيتَ أميرَ المُؤمِنينَ وسَيِّدَ المُسلِمينَ وإمامَ المُتَّقينَ يَأكُلُ مَعي !
فَقالَت عائِشَةُ : ومَن هُوَ يا رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله المُجتَمِعُ فيهِ هذِهِ الخِصالُ؟
فَسَكَت ، ثُمَّ أعادَ الكَلامَ مَرَّةً اُخرى ، فَقالَت عائِشَةُ مِثلَ ذلِكَ ، فَسَكَتَ النَّبِيُّ ، فَجاءَ أحَدٌ ودَقَّ عَلَينَا البابَ ، فَخَرَجَتُ إلَيهِ فَإِذا هُوَ عَلِيُّ بنُ أبى طالِبٍ عليه السلام. قالَ: فَرَجَعتُ ، وقُلتُ لِلنَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله: عَلِيٌّ عَلى البابِ.
فَقالَ: أدخِله . ثُمَّ قالَ: يا أبَا الحَسَنِ، مَرحَباً وأهلًا بِكَ، لَقَد تَمَنَّيتُكَ مَرَّتَينِ حَتّى لَمّا أبطَأتَ عَلَيَّ الدُّخولَ سَأَلتُ اللَّهَ أن يَأتِيَنى بِكَ ، اِجلِس وكُلْ . فَجَلَسَ وأكَلَ مَعَهُ .
ثُمَّ قالَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله : يا عَلِيُّ، قاتَلَ اللَّهُ مَن قاتَلَكَ ، وعادى اللَّهُ مَن عاداكَ .
فَقالَت عائِشَةُ : ومَن يُقاتِلُهُ ويُعاديهِ؟ فَسَكَتَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله، ثُمَّ أعادَ مِثلَ ذلِكَ، فَقالَت عائِشَةُ: ومَن يُقاتِلُهُ ويُعاديهِ؟ قالَ: أنتِ و مَن مَعَكِ .۱
ترجمه
۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام - به سند خود - : رافع ، غلام عايشه ، گفت : من در نوجوانى، خدمتگزار عايشه بودم و هنگامى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در خانه عايشه بود و نزديك هم بودند، من روى آنها را مىانداختم .
روزى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نزد عايشه بود . كسى در زد. به سوى در رفتم و دخترى را ديدم كه در دستش طَبَقى پوشيده بود . به سوى عايشه باز گشتم و جريان را گفتم . عايشه گفت: او را به درون خانه راهنمايى كن .
آن دختر ، داخل شد و طَبَق را در مقابل عايشه بر زمين نهاد و عايشه طَبَق را مقابل پيامبر صلى اللَّه عليه و آله گذارد . پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله شروع به خوردن از آن نمود و آن دختر ، بيرون رفت . پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود : «كجاست امير مؤمنان و سَرور مسلمانان و امام پرهيزگاران تا با من غذا بخورد؟».
عايشه گفت : امير مؤمنان و سَرور مسلمانها كيست؟!
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله، اندكى درنگ كرد و سپس دوباره فرمايش خود را تكرار نمود . عايشه نيز گفته خود را تكرار كرد . باز پيامبر صلى اللَّه عليه و آله سكوت نمود . در اين هنگام، كسى درِ خانه را به صدا در آورد . من (نافع) به سوى در رفتم و على را بر درِ خانه يافتم . بر گشتم و به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله گفتم : على است .
پيامبر عليه السلام فرمود : «او را به داخل راهنمايى كن» و آن گاه فرمود : «مرحبا به تو! خوش آمدى ! دو بار آرزوى ديدارت را نمودم و چنانچه ديرتر مىآمدى ، از خدا مىخواستم تا تو را برايم بياورد . بنشين و بخور» . او نشست و با پيامبر صلى اللَّه عليه و آله خورد .
سپس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود : «خدا بكشد كسى را كه با تو بجنگد و خدا دشمن بدارد كسى را كه با تو دشمن باشد!» .
عايشه گفت : مگر چه كسى با او جنگ و دشمنى مىكند ؟
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله سكوت كرد . عايشه دو باره پرسيد : مگر چه كسى با او جنگ و دشمنى مىكند؟
پيامبر دو مرتبه فرمود : تو و همراهانت .
