نرساندن به امام حسين عليه السلام به طور غير مستقيم در اين فاجعه اثرگذار بودند ، نيز به گونهاى گرفتار عقوبتهاى دنيوى شدند . برخى از آنها توبه كردند و «نهضت توّابين» را پديد آوردند و در اين راه ، كشته شدند و شمار ديگرى ، گرفتار حكومت مستبدّ حَجّاج بن يوسف گرديدند ؛ همان حكومتى كه امام على عليه السلام آن را براى مردمى كه از يارى كردن ايشان امتناع مىكردند ، پيشگويى كرده بود . در نهجالبلاغه آمده كه امام عليه السلام خطاب به آنها فرمود :
أما وَاللَّهِ لَيُسَلَّطَنَّ عَلَيكُم غُلامُ ثَقيفٍ الذَّيّالُ المَيّالُ ، يَأكُلُ خَضِرَتَكُم ، وَ يُذيبُ شَحمَتَكُم ، إيهٍ أبا وَذحَةَ ۱ .
به خداوند سوگند كه جوانى ثَقَفى (حَجّاج) بر شما تسلّط خواهد يافت ؛ متكبّر و منحرفى كه سبزههاى (دارايىهاى) شما را مىخورد ، و پيههايتان را آب مىكند ! بس كن ، ابو وَذحه ۲ .
آرى ! مردمى كه از يارى رساندن به كسانى چون امام على ، امام حسن و امام حسين عليهم السلام امتناع ورزند ، سزاوار سلطه يافتن حَجّاج بن يوسف بر خويشاند .
در سال ۷۵ هجرى ، يعنى چهارده سال پس از فاجعه كربلا ، اين پيشگويى امام على عليه السلام تحقّق يافت . حَجّاج ، در طول حكومتش ، صد و بيست هزار نفر را كُشت۳ و هشتاد هزار نفر را - كه سى هزار نفر از آنها زن بودند - به زندان انداخت .۴
۵ . سختترين كيفرها در آخرت
احاديث مربوط به شدّت كيفر (مجازاتِ) قاتلان امام حسين عليه السلام و ياران ايشان ،
1.نهج البلاغة: خطبه ۱۱۶ .
2.وَذحَه : جُعَل ؛ سِرگينْچرخان . ابو وَذحه ، كُنيهاى است كه بعدها ، حَجّاج ، به آن ، شهرت يافت و اشاره است به داستان حَجّاج و وَذْحه كه روزى ، وى نشسته بود و وذحهاى با زحمت ، پِشكِلى را مىغلتانْد و به جانب او مىآمد . حَجّاج گفت : اين ، سوسكى از سوسكهاى شيطان است .
3.سنن الترمذى : ج ۴ ص ۴۹۹ ش ۲۲۲۰ ، تهذيب التهذيب : ج ۱ ص ۵۱۰ .
4.تاريخ دمشق : ج ۱۲ ص ۱۸۵ ، تاريخ الإسلام : ج ۶ ص ۳۲۳ .
