911
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

مختار ، از كوفه به جزيره (شمال عراق) گريخت و از اين رو ، مختار ، تنها توانست خانه او را ويران كند.

۵ / ۲۵

عثمان بن خالد بن اُسَير

عثمان بن خالد بن اُسَير دُهْمانى جُهَنى، از تيراندازان لشكر عمر بن سعد بود كه به همراه بِشر بن سَوْط با پرتاب تير ، به عبد الرحمان بن عقيل ، حمله كردند و او را كشتند و لباسش را به غارت بردند .
مختار ، در جريان قيامش دستور داد كه آن دو را دستگير كنند و پس از اين كه آن دو را كشتند، بدنشان را سوزاندند و پيش از سوزاندن، مانع دفنشان شد.

۵ / ۲۶

عمرو بن صَبيح‏

عمرو بن صبيح صَيداوى يا صائدى ، از تيراندازان لشكر عمر بن سعد بود. او عبد اللَّه بن مسلم بن عقيل را وقتى دستش را بر پيشانى‏اش نهاده بود، با تير ، نشانه رفت و بدين سان ، دست عبد اللَّه را به پيشانى‏اش دوخت و با تير ديگر، قلب او را نشانه گرفت و او را به شهادت رساند.
عمرو بن صبيح، پس از شهادت امام حسين عليه السلام به درخواست عمر بن سعد ، پاسخ مثبت داد و در شمارِ ده تنى بود كه بر پيكر امام عليه السلام، اسب تاختند. وقتى مختار ثقفى او را دستگير كرد، دستور داد سپاهيانش او را در ميان بگيرند و با نيزه ، او را بزنند تا كشته شود ، و اين گونه او به هلاكت رسيد.

۵ / ۲۷

قيس بن اَشعث‏

قيس بن اشعث كِنْدى ، پس از پدرش، رياست قبيله كِنْده را در كوفه بر عهده داشت. او


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
910

بود . به خدا سوگند، از او چيزى جز پايش كه در ركاب بود ، باقى نماند.۱

۵ / ۲۳

عبد اللَّه بن عَزره خثعمى‏

عبد اللَّه بن عَزْره خَثعَمى ، يكى از تيراندازان سپاه عمر بن سعد بود كه جنايت‏هاى زيادى مرتكب شد . او قاتل جعفر بن عقيل است . و بنا به نقلى ، عبد الرحمان بن عقيل را نيز با پرتاب تير به شهادت رساند . با قيام مختار، او فرار كرد و به مُصعَب ، پناهنده شد و مختار ، خانه‏اش را ويران نمود .

۷۵۰.تاريخ الطبرى - به نقل از ابو عبد الأعلى زُبَيدى - : مختار، در پى مردى از بنى خثعم ، به نام عبد اللَّه بن عروه خثعمى بود كه مى‏گفت: دوازده تير، به سوى آنها (سپاه حسين) پرتاب كردم كه همه‏شان ضايع شدند [ و اصابت نكردند] .
او از دست مختار ، فرار كرد و به مُصعَب [بن زبير] پيوست و مختار ، خانه‏اش را ويران نمود.۲

۵ / ۲۴

عبد اللَّه بن عُقبه‏

عبد اللَّه بن عُقبه غَنَوى، از تيراندازان لشكر عمر بن سعد بود كه با تير خود ، يكى از فرزندان امام حسن عليه السلام به نام ابو بكر را به شهادت رساند . عبد اللَّه بن عُقبه با قيام

1.قامَ رَجُلٌ ، فَقالَ : أفيكُم حُسَينٌ ؟ قالوا : نَعَم ، فَقالَ : أبشِر بِالنّارِ ! فَقالَ : اُبشِرُ بِرَبٍّ رَحيمٍ ، وشَفيعٍ مُطاعٍ ، قالَ : مَن أنتَ ؟ قالَ : أنَا ابنُ جُوَيزَةَ - أو حُوَيزَةَ - . قالَ : فَقالَ : اللَّهُمَّ حُزهُ إلَى النّارِ ! فَنَفَرَت بِهِ الدّابَّةُ ، فَتَعَلَّقَت رِجلُهُ فِي الرِّكابِ . قالَ : فَوَاللَّهِ ، ما بَقِيَ عَلَيها مِنهُ إلّا رِجلُهُ ۷۵۲ (المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۱۶ ح ۲۸۴۹ ، المصنّف ، ابن أبى شيبة : ج ۸ ص ۶۳۳ ح ۲۶۱) .

2.وطَلَبَ - المُختارُ - رَجُلاً مِن خَثعَمَ يُقالُ لَهُ : عَبدُ اللَّهِ بنُ عُروَةَ الخَثعَمِيُّ ، كانَ يَقولُ : «رَمَيتُ فيهِمِ بِاثنَي عَشَرَ سَهماً ضَيعَةً» ، فَفاتَهُ ، ولَحِقَ بِمُصعَبٍ ، فَهَدَمَ دارَهُ ۷۵۳ (تاريخ الطبرى : ج ۶ ص ۶۵. ر.ك: ذوب النُّضار : ص ۱۲۲) .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 32701
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به