كشته شد، چنان گريست كه پهلوهايش تكان مىخوردند . سپس گفت: چه خوار است امّتى كه در آن، پسر پدرى حرامزاده، پسر پيامبر امّت را بكُشد!۱
۱ / ۱۴
ابراهيم نخعى۲
۶۹۸.المعجم الكبير - به نقل از ابراهيم - : اگر از قاتلان حسين بن على عليه السلام بودم و آمرزيده مىشدم و وارد بهشت مىشدم، شرم مىكردم كه از كنار پيامبر صلى اللَّه عليه و آله عبور كنم و ايشان به صورت من بنگرد .۳
۱ / ۱۵
ابو عثمان نَهْدى۴
۶۹۹.تهذيب الكمال - به نقل از عبد القاهر بن سَرىْ، از پدرش، از جدّش - : ابو عثمان نَهْدى، از طايفه قُضاعه، [زمان] پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را درك كرد ؛ ولى ايشان را نديد . وى مقيم كوفه بود ؛ ولى هنگامى كه حسين عليه السلام كشته شد، به بصره رفت و گفت: من در شهرى كه در
1.أنَّهُ لَمّا قُتِلَ الْحُسَينُ بَكى حَتَّى اختَلَجَ جَنباهُ ، ثُمَّ قالَ : وا ذُلَّ اُمَّةٍ قَتَلَ ابنُ دَعِيِّها ابنَ نَبِيِّها ۷۰۰ (أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۴۲۵؛ مثير الأحزان: ص ۷۵) .
2.ابراهيم بن يزيد... نخعى كوفى، از بزرگان تابعين، فقيهى بىتكلّف و مفتى اهل كوفه بود. او از ترس حَجّاج در خفا مىزيست. در چهل و نه سالگى و گفته شده در پنجاه و چند سالگى در گذشت.
3.لَو كُنتُ فيمَن قَتَلَ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ عليه السلام ، ثُمَّ غُفِرَ لي ، ثُمَّ اُدخِلتُ الجَنَّةَ ، استَحيَيتُ أن أمُرَّ عَلَى النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله ، فَيَنظُرَ في وَجهي ۷۰۱ (المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۱۲ ش ۲۸۲۹ ، تهذيب الكمال : ج ۲۵ ص ۱۵۴) .
4.ابو عثمان، عبد الرحمان بن مُلّ بن عمرو نَهْدى، از طايفه قُضاعه بود . او زمان جاهلى و زمان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را درك كرده بود ؛ ولى پيامبر خدا را نديده بود. وى در دوران پيامبر صلى اللَّه عليه و آله اسلام آورد و در دوران عمر ، وارد مدينه شد و در تعدادى از جنگها شركت كرد. وى از تعدادى از صحابيان حديث نقل كرده است. او با سلمان فارسى به مدّت دوازده سال ، رفيق بود . وى ، بزرگ قومش به شمار مىرفت ، بسيار عبادت مىكرد و قرآن را به خوبى قرائت مىكرد . او شصت بار حج و عمره به جا آورد و در سال ۸۱ يا ۹۵ يا ۱۰۰ ق ، در بصره در گذشت.
