۵۳۸.الأمالى، طوسى - به نقل از امّ سلمه - : آن شب كه رسيد ، پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله را در خوابم ، غبارآلود و پريشان ديدم . اين را به ايشان گفتم و علّتش را جويا شدم . به من فرمود : «آيا نمى‏دانى كه من از به خاك‏سپارى حسين و يارانش مى‏آيم؟» .^۱

۳ / ۲

به خاك سپارندگان امام عليه السلام و يارانش‏

۵۳۹.رجال الكشّى - به نقل از اسماعيل بن سهل ، از يكى از شيعيان - : نزد امام رضا عليه السلام بودم كه على بن ابى حمزه ، ابن سرّاج و ابن مُكارى بر ايشان وارد شدند ... .
على بن ابى حمزه به امام عليه السلام گفت : براى ما از پدرانت روايت شده كه امور [دفنِ ]امام را تنها امامى همانند او به عهده مى‏گيرد .
امام رضا عليه السلام به او فرمود : «مرا از حسين بن على عليه السلام خبر بده كه آيا امام بود ، يا نبود؟» .
گفت : امام بود .
فرمود : «چه كسى كارهاى او را به عهده داشت ؟» .
گفت : على بن الحسين عليه السلام .
فرمود : «على بن الحسين عليه السلام كجا بود؟» .
گفت : در كوفه در دست عبيد اللَّه بن زياد ، در بند بود .
و افزود : على بن الحسين عليه السلام [از ميان اسيرانْ‏] بيرون رفت ، بدون آن كه بفهمند .

فصل سوم : به خاك‏سپارى شهيدان‏

۳ / ۱

حضور پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در خاك‏سپارى‏

۵۳۷.الأمالى ، مفيد - به نقل از غياث بن ابراهيم ، از امام صادق عليه السلام - : روزى اُمّ سلمه گريان برخاست . به او گفته شد : براى چه مى‏گريى؟
گفت : فرزندم حسين ، ديشب كشته شد ؛ زيرا پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را از هنگام وفاتش تا ديشب ، در عالم رؤيا نديده بودم و ديشب ايشان را رنگْ پريده و اندوهگين ديدم . علّت را پرسيدم . فرمود : «امشب ، پيوسته قبرهايى براى حسين و يارانش - كه بر او و بر آنان درود باد - مى‏كندم» .^۱