و در تهيّه سلاح و امكانات مالى ، فعّاليت داشت . مسلم عليه السلام نيز او را به فرماندهى سپاهيان قبيله رُبع تميم هَمْدان گماشت و سپاه او بود كه ابن زياد را در قصر حكومتى ، محاصره كرد . هنگامى كه مردم كوفه ، مسلم عليه السلام را تنها گذاشتند ، ابو ثُمامه ، از كوفه خارج شد و خود را به امام حسين عليه السلام رسانيد و در صف عاشقان و جاننثاران وى ، قرار گرفت .
از كارهاى برجسته و درخشان اين مرد بزرگ - كه درتاريخ عاشورا ثبت شده است - ، يادآورىِ فرا رسيدن وقت ظهر براى اقامه نماز در بحبوحه نبرد در روز عاشوراست .
امام حسين عليه السلام ، با شنيدن سخن ابو ثُمامه ، سرش را بلند كرد و فرمود :
ذَكَرتَ الصَّلاةَ ، جَعَلَكَ اللَّهُ مِنَ المُصَلّينَ الذّاكِرينَ ! نَعَم ، هذا أوَّلُ وَقتِها . ثُمَّ قالَ : سَلوهُم أن يَكُفُّوا عَنّا حَتّى نُصَلِّيَ ۱ .
نماز را يادآورى كردى. خداوند ، تو را از نمازگزارانِ اهل ذكر ، قرار دهد! آرى . اين ، اوّلِ وقت نماز است .
ابو ثُمامه ، پس از شهادت شمارى از ياران ابا عبد اللَّه عليه السلام ، به ميدان آمد و به صف دشمنْ حمله كرد و در نهايت ، در درگيرى با قيس بن عبد اللَّه ، به خيل شهداى كربلا پيوست .
در «زيارت رجبيّه» و «زيارت ناحيه مقدّسه» ، آمده است :
السَّلامُ عَلى أبي ثُمامَةَ عُمَرَ بنِ عَبدِ اللَّهِ الصّائِدِيِّ ۲ .
سلام بر ابو ثُمامه۳ ، عمر بن عبد اللَّه صائِدى !
