191
گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام

به خدا سوگند - اى شَبَث و اى ابن حُرَيث - ، شما با پسرم حسين مى‏جنگيد . پيامبر خدا ، چنين به من خبر داد» .۱

۳ / ۷

خبر دادن على عليه السلام از برخى كسانى كه او را يارى نمى‏دهند

۶۱.الإرشاد - به نقل از اسماعيل بن زياد - : امام على عليه السلام روزى به براء بن عازب فرمود: «اى براء! فرزندم حسين ، كشته مى‏شود و تو زنده‏اى ؛ امّا يارى‏اش نمى‏كنى» .
هنگامى كه حسين بن على عليه السلام كشته شد، براء بن عازب مى‏گفت: به خدا سوگند، على بن ابى طالب ، راست گفت . حسين ، كشته شد و من يارى‏اش نكردم! و سپس بر اين كار ، حسرت مى‏خورد و اظهار پشيمانى مى‏نمود .۲

۶۲.كامل الزيارات - به نقل از ابو عبد اللَّه جدلى - : بر امير مؤمنان عليه السلام وارد شدم و حسين عليه السلام

1.لَمّا أرادَ عَلِيٌّ أن يَسيرَ إلَى النَّهرَوانِ استَنفَرَ أهلَ الكوفَةِ وأمَرَهُم أن يُعَسكِروا بِالمَدائِنِ ، فَتَأَخَّرَ عَنهُ : شَبَثُ بنُ رِبعِيٍّ ، وعَمرُو بنُ حُرَيثٍ ، وَالأَشعَثُ بنُ قَيسٍ ، وجَريرُ بنُ عَبدِ اللَّهِ البَجَلِيُّ ، وقالوا : أتَأذَنُ لَنا أيّاماً نَتَخَلَّفُ عَنكَ في بَعضِ حَوائِجِنا ونَلحَقُ بِكَ ؟ فَقالَ لَهُم : قَد فَعَلتُموها ، سَوأَةً لَكُم مِن مَشايِخَ ! فَوَاللَّهِ ، ما لَكُم مِن حاجَةٍ تَتَخَلَّفونَ عَلَيها ، وإنّي لَأَعلَمُ ما في قُلوبِكُم ، وسَاُبَيِّنُ لَكُم : تُريدونَ أن تُثَبِّطوا عَنِّي النّاسَ ، وكَأَنّي بِكُم بِالخَوَرنَقِ ، وقَد بَسَطتُم سُفرَتَكُم لِلطَّعامِ ، إذ يَمُرُّ بِكُم ضَبٌّ ، فَتَأمُرونَ صِبيانَكُم فَيَصيدونَهُ ، فَتَخلَعُونّي وتُبايِعونَهُ . ثُمَّ مَضى‏ إلَى المَدائِنِ ، وخَرَجَ القَومُ إلَى الخَوَرنَقَ ، وهَيَّأُوا طَعاماً ، فَبَينا هُم كَذلِكَ عَلى‏ سُفرَتِهِم وقَد بَسَطوها ، إذ مَرَّ بِهِم ضَبٌّ ، فَأَمَروا صِبيانَهُم ، فَأَخَذوهُ وأوثَقوهُ ومَسَحوا أيدِيَهُم عَلى‏ يَدِهِ ، كَما أخبَرَ عَلِيٌّ عليه السلام ، وأقبَلوا عَلَى المَدائِنِ . فَقالَ لَهُم أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام : «بِئسَ لِلظّالِمينَ بَدَلاً) ! لَيَبعَثُكُمُ اللَّهُ يَومَ القِيامَةِ مَعَ إمامِكُمُ الضَّبِّ الَّذي بايَعتُم ، لَكَأَنّي أنظُرُ إلَيكُم يَومَ القِيامَةِ ، وهُوَ يَسوقُكُم إلَى النّارِ . ثُمَّ قالَ : لَئِن كانَ مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله مُنافِقونَ فَإِنَّ مَعي مُنافِقينَ ، أما وَاللَّهِ يا شَبَثُ ويا بنَ حُرَيثٍ لَتُقاتِلانِ ابنِيَ الحُسَينَ ، هكَذا أخبَرَني رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله ۶۰ (الخرائج والجرائح:ج‏۱ ص‏۲۲۵ ح‏۷۰؛ إرشاد القلوب: ص‏۲۷۵).

2.إنَّ عَلِيّاً عليه السلام قالَ لِلبَراءِ بنِ عازِبٍ يَوماً : يا بَراءُ ، يُقتَلُ ابنِيَ الحُسَينُ وأنتَ حَيٌّ لا تَنصُرُهُ . فَلَمّا قُتِلَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام كانَ البَراءُ بنُ عازِبٍ يَقولُ : صَدَقَ - وَاللَّهِ - عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ عليه السلام ، قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام ولَم أنصُرهُ ! ثُمَّ يُظهِرُ الحَسرَةَ عَلى‏ ذلِكَ وَالنَّدَمَ ۶۱ (الإرشاد : ج ۱ ص ۳۳۱، كشف اليقين: ص ۹۹ ح ۹۱) .


گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
190

۳ / ۶

خبر دادن على عليه السلام از برخى جنگ كنندگان با او

۶۰.الخرائج و الجرائح - به نقل از ابو حمزه ، از امام زين العابدين عليه السلام ، از پدرش [امام حسين عليه السلام ]- : هنگامى كه على عليه السلام خواست به سوى نهروان برود، از كوفيان خواست كه حركت كنند و به ايشان فرمان داد كه در مدائن ، چادر بزنند. شَبَث بن رِبعى، عمرو بن حُرَيث، اشعث بن قيس و جَرير بن عبد اللَّه بَجَلى، تأخير كردند و گفتند : آيا به ما اجازه مى‏دهى كه چند روزى ديرتر بياييم تا به برخى كارهايمان برسيم و سپس به تو بپيونديم ؟
[پدرم‏] به آنان فرمود: «اين را كه كرده‏ايد! بدا به حال شما اى بزرگان! به خدا سوگند ، شما كارى نداريد كه به خاطر آن ، تأخير كنيد و من مى‏دانم كه در دل شما چه مى‏گذرد و [آن را] برايتان روشن مى‏كنم: شما مى‏خواهيد مردم را از من باز داريد و گويى مى‏بينم كه در كاخ خَوَرنَق ، سفره غذايتان را گشوده‏ايد كه سوسمارى از كنارتان مى‏گذرد و به كودكانتان فرمان مى‏دهيد تا آن را صيد كنند و شما [همان جا] مرا خلع كرده ، [به استهزا] با آن سوسمار ، بيعت مى‏كنيد» .
امام عليه السلام به مدائن رفت . آنان به خَوَرنَق رفتند و غذايى آماده كردند و بر سر سفره بازكرده‏شان بودند كه سوسمارى بر ايشان گذشت و آنان به كودكانشان فرمان دادند و آن را گرفتند و بستند و دستشان را [به نشانه بيعت‏] بر او كشيدند - همان گونه كه على عليه السلام خبر داده بود - و به سوى مدائن ، روى كردند.
امير مؤمنان عليه السلام به آنان فرمود: «چه بدلِ بدى براى ستمكاران است!»۱ خداوند ، روز قيامت، شما را با امامتان، همان سوسمارى كه با او بيعت كرديد، محشور مى‏كند و گويى شما را مى‏بينم كه روز قيامت ، همان ، شما را به سوى آتش مى‏راند» .
سپس فرمود: «اگر منافقانى همراه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بودند، منافقانى نيز با من هستند . هان!

1.كهف : آيه ۵۰ .

  • نام منبع :
    گزيده شهادت نامه امام حسين عليه السّلام
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏ شهرى، تلخیص: مرتضی خوش‌نصیب
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 31038
صفحه از 1088
پرینت  ارسال به