255
میراث قرآنی ابان بن تغلب(141ق)

ملاک دسته‌بندی قرائات

منابع ویژه نقل قرائات و تفاسیر مختلف قرآن، از قرن‌های نخستین هجری تاکنون، سرشار از گزارش‌هایی است که به بیان شیوه قرائت الفاظ قرآنی می‌پردازند. در این میان، اگر ما به دنبال ردیابی قرائت فردی خاص مانند ابان بن تغلب باشیم، کار آسانی پیش رو نداریم. گوناگونی منابع و تعدّد شیوه‌های بیان قرائات، از جمله مشکلات این مسیر است. اختصار در نام قاریان نیز مطلبی است که مشکل ما را دوچندان می‌کند.

برای بازیابیِ کتاب القرائات ابان بن تغلب، پس از طی مراحلی، سه دسته قرائات به دست آمد:

۱. گرد‌آوری قرائت‌هایی که قاریِ آنها «ابان بن تغلب» معرفی شده است. این موارد را قطعاً به او نسبت داده‌ایم و تردیدی به خود راه نداده‌ایم. لازم به ذکر است که عناوین مشابه مانند «أبان بن ثعلب» را ـ که طبیعتاً تصحیف و تبدیل در آن رخ داده ـ نیز در این دسته قرار دادیم.

۲. دسته دوم، با گردآوری گزارش‌های قرائت «ابان» ـ به صورت مطلق و بدون نام پدر ـ به دست آمد. در ضمن در این دسته قرائات ابان از عاصم را به دلیل ورود به دسته بعد، ذکر نکرده‌ایم. نسبت این دسته به ابان بن تغلب، به صورت یقینی قابل اثبات نیست. دلیل این امر ـ همان طور که پیش‌تر بیان شد ـ آن است که علاوه بر ابان بن تغلب، دست‌کم یک أبان دیگر به نام «ابان بن یزید عطّار» نیز قاری شناخته‌شده و معاصر او بوده است. از این رو، در بسیاری از موارد ـ که تشابه مرویات یا قرینه دیگری نداریم ـ تشخیص «ابان» برایمان مقدور نیست.

۳. دسته سوم، قرائت‌های «ابان» ـ باز هم مطلق ـ از قاری دیگری به نام «عاصم» است. این طریقه نقل مشهور بوده و در منابع مختلف، تعداد قابل توجهی از آن وجود دارد.۱ در این مورد هم به دلایلی ـ که در دسته دوم و نیز در گفتارهای پیشین بیان شد ـ،

1.. نقل «ابان» از عاصم از چنان شهرتی برخوردار بوده که گاهی که این نقل صورت نمی‌پذیرفته، به عدم آن اشاره می‌کرده‌اند. برای نمونه، ر.ک: «و قرأ عاصم غير أبان...» (زاد المسیر، ج‏۲، ص۲۷۵ ـ ۲۷۶).


میراث قرآنی ابان بن تغلب(141ق)
254

مشترک اند. از این نکته می‌توان احتمال مدوّن و مکتوب بودن قرائتش را نتیجه گرفت. برخی محقّقان نیز سخن نجاشی را نشانه‌ای روشن بر ثبت قرائت ابان به صورت مکتوب دانسته‌اند.۱ دیگر آن که این تشابه سند می‌تواند قرینه‌ای قوی بر عدم اختلاف نُسَخ موجود قرائت تا زمان هر دو بزرگوار باشد.

الف ـ سند نجاشی

و لأبان قراءة مفردة مشهورة عند القرّاء: أخبرنا أبو الحسن التميمی، قال: حدّثنا أحمد بن محمّد بن سعيد، قال: حدّثنا محمّد بن يوسف الرازی المُقرئ بالقادسية سنة إحدى و ثمانين و مائتين، قال: حدّثنی أبو نُعَيم الفضل بن عبد اللّٰه بن العبّاس بن مُعمّر الأزدی الطالقانی ساكن سواد البصرة سنة خمس و خمسين و مائتين، قال: حدّثنا محمّد بن موسى بن أبی مريم صاحب اللؤلؤ، قال: سَمِعتُ أبانَ بنَ تَغلِبَ ـ و ما رَأيتُ أحَداً أقرَأُ مِنهُ قَطّ ـ يَقولُ: إنَّما الهَمزُ رياضَةٌ. و ذَكَرَ قِراءَتَهُ إلى آخِرِها.۲

ب ـ سند شیخ طوسی

و لأبان ـ رضی اللّٰه عنه ـ قراءة مفردة أخبرنا بها أحمد بن محمّد بن موسى، قال: حدّثنا أحمد بن محمّد بن سعيد، قال: حدّثنا أبو بكر محمّد بن يوسف الرازی المُقرئ بالقادسية سنة إحدى‏ و ثمانين و مائتين، قال: حدّثنی أبو نُعَيم الفضل بن عبد اللّٰه بن العبّاس بن مُعمّر الأزدی الطالقانی ساكن سواد البصرة سنة خمس و خمسين و مائتين بالری، قال: حدّثنا محمّد بن موسى بن أبی مريم صاحب اللؤلؤ، قال: سَمِعتُ أبانَ بنَ تَغلِبَ ـ و ما أقرَأُ مِنهُ ـ يَقرَأُ القُرآنَ مِن أوَّلِهِ إلى آخِرِهِ ـ و ذَكَرَ القِراءَةَ ـ و سَمِعتُهُ يَقولُ: إنَّما الهَمزَةُ رياضَةٌ.۳

1.. از جمله دکتر مدرسی طباطبایی در میراث مکتوب شیعه، ص۱۵۲.

2.. رجال النجاشی، ص۱۱، ش۷.

3.. الفهرست، طوسی، ص۱۷ ـ ۱۸، ش۵۱.

  • نام منبع :
    میراث قرآنی ابان بن تغلب(141ق)
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد حسين مدني
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1394
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 17733
صفحه از 303
پرینت  ارسال به