167
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم

۱۳ / ۶

ساقى كلاتى خراسانى‏۱

آيات حقْ ظاهر شده ، اَعلام دينْ باهر شده‏ايّام غمْ آخر شده ، محنت به پايان آمده‏
افشا شده راز نهان ، انوار بگرفته جهان‏سرّ خدا فاش و عيان و عين اعيان آمده‏
سلطان عدنانى‏نسب ،۲ مولاى بطحايى حسب‏۳شاه عجم ، ماه عرب ، داراى‏۴ دوران آمده‏
هر سو كه آيد از دمش جنّات عدنْ آراسته‏هر جا رسيده مقدمش آن جا گلستان آمده‏
آن صاحب عصر و زمان ، آن پادشاه انس و جان‏بر كلّ افراد جهان، مولا و سلطان آمده‏
سرّ خدايى را ببين كاندر بشر ظاهر شده‏نور الهى را نگر كز وى نمايان آمده‏
شاهى كه دائم سايه‏اش بر فرق عالم تافته‏بنيان تخت و پايه‏اش بالاى كيوان آمده‏
سيّار و ثابت با ادب بر آستانش روز و شب‏با ياد او بى‏كام و لب، تسبيحگويان آمده‏
تصديق قول ثابتش آيات فرقانى همه‏تشريف‏۵ ذات اقدسش تمجيد قرآن آمده‏
با همّت او ذرّه‏اى، قُطر سماوات و زمين‏در حشمت او نمله‏اى،۶ مُلك سليمان آمده‏
ماه از فروغ طلعتش در ابر حسرت مختفى‏سرو روان از قامتش افتان و خيزان آمده‏
نور ظهورش آن چنان بگرفت آفاق جهان‏كز بارگاه لامكان تا مُلك امكان آمده‏
در بارگاه عزّتش خيل ملايك پاسبان‏بر انس و جان از حضرتش اكرام و احسان آمده‏
در طلعت‏و رخسار او شمس‏و قمر شد منخسف‏۷وز لعل گوهربار او عالم دُرافشان آمده‏
در اقتدا با حضرتش يا خود براى خدمتش‏از آسمان چارمين، عيسى شتابان آمده‏۸ .۹

1.ميرزا محمّدزمان ساقى كلاتى خراسانى، متخلّص به ساقى (م ۱۲۸۶ ق) عارف و شاعر. از وى آثار چندى به جا مانده است. از جمله: ساقى‏نامه.

2.عدنان : يكى از قبايلى كه اَنساب عرب بدان منتهى شود . مورّخان متفق‏اند كه عدنان از فرزندان اسماعيل بن ابراهيم است ، و اكثر اهل حجاز به او منسوب اند .

3.بطحا : وادى مكّه معظّمه .

4.دارا : دارنده تخت پادشاهى ، خداوند ، مالك .

5.تشريف : بزرگ داشتن .

6.نمله : مورچه .

7.منخسف : پوشيده شده ، گرفته .

8.اشاره به نزول مسيح عليه السلام در زمان ظهور صاحب الأمر عليه السلام است كه در روايات بسيارى بدان تصريح شده است .

9.كليات ساقى، دانش‏نامه شعر مهدوى: ج ۱ ص ۳۸۵.


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
166

۱۳ / ۵

اديب الممالك فراهانى‏۱

چون پرده بردارد ز رخ ، گيرد جهان از چارسواز بس كرشمه ناز او ، از روى زيبا ريخته‏
چون او نباشد هيچ كس ، سالار خوبان است و بس‏خوبانْش زين ره هر نفس، سر در كفِ پا ريخته‏
خورشيدْ شمع درگهش ، كيوانْ غلام درگهش‏جان‏هاى شيرين در رهش ، طوعاً و كرْها ريخته‏
با معجز عيسى لبش ، با نوش احمدْ مشربش‏با دست قدرتْ قالبش ، حقّ تعالى ريخته‏
بر كاخ قصرش اى فتى! نَصرٌ مِنَ اللَّه آيتى‏در جام فتحش شربتى ، اِنّا فَتَحْنا ريخته‏
دجّال‏ها را بركشد ، با صد مذلّتْ‏شان كُشدهم نار گبران خامُشَد ،۲ هم آب‏۳ ترسا۴ ريخته‏
اى مهدىِ صاحبْ‏زمان! كز عكس تيغت آسمان‏رنگ شفق را جاودان ، بر خاك خضرا ريخته‏
بنما رخِ چون ماه را ، مرآت وجهُ اللَّه راوآن غمزه جانكاه را ، كز چشم شهلا ريخته.۵

1.محمّدصادق اديب الممالك فراهانى، فرزند حسين، ملقّب به «اميرالشعرا» و متخلّص به «اميرى» و «پروانه»، شاعر، اديب و روزنامه‏نگار دوره مشروطه، متولد سال ۱۲۳۹ق ومتوفّاى سال ۱۲۹۵ق بوده است. آرامگاه او در شهر رى است.

2.خامُشَد: خاموش كند .

3.آب: آبروى .

4.ترسا: به پيرو عيسى عليه السلام گويند .

5.سيماى مهدى موعود عليه السلام در آيينه شعر فارسى ، ص ۱۱۹.

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 20092
صفحه از 367
پرینت  ارسال به