129
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم

۱۱ / ۴

طالب آملى‏۱

از شرم اين سياه‏دلان مى‏برم پناه‏بر درگه امام زمان ، نقد عسكرى‏
مولاى دين محمّدِ مهدى ، كه شرع اودارد رواج قاعده دين جعفرى‏
فتواى او ، كه نسخه عيساى ملّت است‏جان‏ها دميده در تن شرع پيمبرى‏
بازم به مدح او زده سر ، مَطلعى ز صبح‏كان نظم مى‏كند به گهرها برابرى‏
اى شرع تو ، مروّج دين پيمبرى‏زيب از تو يافته روش شرعْ گسترى‏
دعواى غبن عمر كنند اهل روزگاربر روزگار ، چون تو نشينى به داورى‏
گر خلق با نسيم ولاى تو دم زنندآفاق را كنند يكى گوى عنبرى‏
يك دل كم است مهر تو را ، زان كه مهر تودارد هزار ذرّه چون اين مهر خاورى‏
شد دهر را سپيده نشان، چشم انتظارتا صبح‏وار از افقى سر برآورى‏
تا چند شام كفر كند عرض تيرگى؟وز بيم ، صبح دين نكند پيرهنْ‏درى؟
وقت است كز نشيمن اقبال مستدام‏چون خور برون خرامى با تيغ حيدرى‏
وان گه به سعى بازوى اسلام بركشى‏زين روبهان كفر ، لباس غضنفرى‏
بشكن شكسته زورقشان را به موج قهرو آن گاه ، دِهْ به دجله خونْ‏شان شناورى‏
جمعى كز آن ميانه به اسلام مايلندفرمايشان به جادّه شرع ، رهبرى.۲

1.محمد طالب آملى (زاده ۹۹۴ در آمل و متوفاى ۱۰۳۶ ق در لاهور) متخلّص به ملا طالب، معروف به طالبا و ملك الشعرا، از شاعران سده يازدهم هجرى قمرى است. او در رياضيات، نجوم، حكمت و عرفان، دستى قوى داشته و يكى از تواناترين شاعران سبك هندى است.

2.سيماى مهدى موعود در آئينه نشر فارسى: ص ۱۰۱، به نقل از: كليات اشعارملك الشعراء طالب آملى .


دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
128

۱۱ / ۳

سليم تهرانى‏۱

در جهان، صاحبِ دل نيست گرفتارِ جهان‏سرو را پاى به گِل مانده ولى آزاد است‏
كارگر نيست به من تيغ جفاى گردون‏زآن كه دائم به زبان، مدحِ شَهم اوراد است‏
گُلِ روى سبدِ مسند شاهنشاهى‏آن كه ذاتش دو جهان را سبب ايجاد است‏
شاه دين، مهدىِ هادى كه به عهدش زنشاطدل ويران شده غم‏زدگان آباد است‏
هرگز آسوده مباد آن كه نياسايد از اويك زمان شاد مباد آن كه از او ناشاد است‏
هر كه را چرخ به فرموده لطفش پروردباز هنگامِ غضب، گردنِ او جلّاد است‏
آن گران‏مايه اميرى كه خيالِ تيغت‏دل بدخواهِ تو را سلسله فولاد است‏
زانتظار قدمِ عهد تو دائم ايّام‏چون عروسى است كه چشمش به ره داماد است‏
در جهان، قاعده جود از اين پيش نبودرسمِ احسان و كرَم با كَفِ او همزاد است‏
كرَم آموخته از ابر، ولى بهتر از اوست‏دست فيّاض تو شاگردِ بِهْ از استاد است.۲

1.ميرزا محمّدقلى ، متخلّص به «سليم» ، در طرشت تهران به دنيا آمد . در زمره ملازمان اسلام خان ، از رجال معروف عهد شاه جهان (پادشاه گوركانى هند) درآمد . وى سرانجام در كشمير انزوا گزيد . ديوان اشعارش در تهران به چاپ رسيده است . سليم در سال ۱۰۵۷ ق در كشمير درگذشت و در مقبرة الشّعراى همان جا به خاك سپرده شد (تاريخ ادبيات در ايران ، ج ۵ ص ۱۱۵۸ ، ديوان سليم تهرانى ، مقدّمه) .

2.ديوان سليم تهرانى: ص ۴۵۳، دانش‏نامه شعر مهدوى: ج ۱ ص ۱۵۱.

  • نام منبع :
    دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد دهم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری محمّد کاظم طباطبایی و جمعی از پژوهشگران، ترجمه: عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    10
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 19502
صفحه از 367
پرینت  ارسال به