تاريخ انتشار: سه شنبه 1401/4/7
کد خبر: 74372

کتاب "میدان های معنایی علم در قرآن" منتشر شد

کتاب "میدان های معنایی علم در قرآن" تألیف حجت الاسلام دکتر شعبان نصرتی از آثار پژوهشگاه قرآن و حدیث منتشر شد.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه قرآن و حدیث، امروزه معرفت شناسی به عنوان دانش معیار و حاکم بر تمام جهان بینی ها و فرهنگ ها مطرح است. فارغ از اینکه معرفت شناسی متداول و معاصر، این ویژگی را دارد یا نه و بدون در نظر گرفتن امکان پذیری تولید چنین دانشی، می توان در این مسیر قدم گذاشت یا خیر باید این سوال را مطرح کرد که آیا می توان دانش معرفت شناسی بر آمده از قرآن و روایات را تولید کرد؟ با این هدف که این دانش بتواند باورهای درون تمدنی را ارزیابی کند. چنانچه به این دانش دست یابیم، یکی از مهمترین مبانی دانش های دیگر از جمله دانش کلام خواهد بود. شاید برخی این گونه نگاه را کشف روش شناسی دینی بدانند ولی نزاع بر الفاظ، حقیقت مطلب را تغییر نمی دهد.

 

به اعتقاد نویسنده، باید از روش های نص گرایانه استفاده کرد و در این مسیر بایسته است از روش های موجود در میراث تفسیری بهره گرفت و باید آن را توسعه داد و از قابلیت های روش های جدید نیز در استنباط از نصوص  بهره گرفت.

 

در کتاب حاضر علاوه بر ظهور گیری های متدوال در پژوهش های نص گرا تلاش شده از روش های جدید مانند معناشناسی میدان های معنایی بهره گرفته شود.

 

در این پژوهش تلاش شده است با به کار گیری روش معناشناسی، نظام معرفتی قرآن نشان داده شود تا زمینه تولید دانش معرفت شناسی قرآن بنیان فراهم گردد.

 

پرسش اساسی این تحقیق پرداختن به نظام مفهومی علم و معرفت است. کشف این نظام زمینه را برای پاسخ یابی پرسش از «ماهیت علم، معیار صدق و معیار توجیه» فراهم می کند و خود مستقیما متکفل پرداختن به آنها نیست.

 

در این نوشتار به معرفت شناسی قرآن به عنوان یک دستگاه نگاه می شود. لذا این اثر حرکتی در مسیر کشف دستگاه معرفت شناسی قرآن بنیان است.

 

با توجه به این رویکرد، پژوهش حاضر در پنج فصل سامان یافته است که به قرار ذیل می باشد:

فصل اول: علم و حوزه های همبسته

فصل دوم:گونه های شناخت

فصل سوم: مراتب معرفت

فصل چهارم:انسان شناسی معرفت؛ مبادی و ابزارهای معرفت

فصل پنجم:معرفت نماها

 

کتاب "میدان های معنایی علم در قرآن" تألیف حجت الاسلام دکتر شعبان نصرتی از سوی پژوهشکده کلام اهل بیت علیهم السلام، به زبان فارسی، در قطع رقعی، در ۳۶۳ صفحه به نگارش درآمده است و در سال ۱۴۰۱ با همکاری موسسه معارف اهل بیت علیهم السلام منتشر شده است.